Możemy być uważni i refleksyjni we wszystkim, co robimy, ale potrzeba czasu i doświadczenia, aby rozwinąć zdolność do samoświadomości nawet w chaosie naszego normalnego codziennego życia. Często ludzie czują się bardziej zdolni do refleksji, gdy znajdują się w spokojnej, spokojnej, wygodnej przestrzeni bez rozpraszania uwagi. Autorefleksja może być początkowo nieprzyjemnym i bolesnym doświadczeniem – bo gdy myślimy o przykrych doświadczeniach, może wywołać emocje, które były obecne w momencie wydarzenia, z którymi jeśli nie spotkaliśmy się w tym czasie, mogą nas niepokoić i być negatywne przeżycie emocjonalne. Jednak wierząc w wagę autorefleksji, jeśli nadal odkładamy nasze lęki na bok i mierzymy się z tymi emocjami, często jest to najlepszy sposób na poznanie siebie i naszego otoczenia.

​

Jeśli jesteś nowy w całym procesie autorefleksji, warto zacząć od kilku prostych pytań. Oto kilka przykładów:

​

Kim jestem? Dlaczego tu jestem? Czego chcę od życia? Co sprawia, że jestem szczęśliwy? Co mnie zasmuca? Jakie sytuacje powodują, że zaczynam się niepokoić? W jakich sytuacjach czuję się swobodnie? Jakie sytuacje sprawiają, że czuję się w pokoju? Co lubię w sobie i dlaczego? Co inni lubią we mnie i dlaczego? Co mam?  nie lubię o sobie i dlaczego? Czego inni nie lubią we mnie i dlaczego? Co chcę osiągnąć w swoim życiu i dlaczego? Co oznacza dla mnie sukces?  

​

Pytania „co” i „dlaczego” mogą być dobrym początkiem autorefleksji… Mogą nam pomóc w podjęciu decyzji i zdefiniowaniu celu naszego życia – pomagają nam zrozumieć, co nadaje nam sens życia. Kiedy to zrozumiemy – możemy to wykorzystać, aby umożliwić nam zastanowienie się nad sposobami kształtowania naszego zachowania w teraźniejszości i przyszłości oraz zmiany naszego otoczenia, abyśmy mieli większe szanse na spełnienie naszego celu. Kiedy zaczniemy proces rozumienia siebie i poznania tego, kim jesteśmy, możemy skupić się na tym, jak możemy być wierni sobie - a kiedy zaczniemy być wierni sobie, naturalnie stajemy się szczęśliwsi i bardziej pozytywni, co może nam pomóc puścić naszą przeszłość...

Zastanawiając się nad pewnym doświadczeniem, można zapytać: co się stało? dlaczego to się stało? czy zrobiłem coś, co mogło wpłynąć na to, dlaczego mi się to przydarzyło? Czego mogę się nauczyć z tego doświadczenia, aby pomóc sobie i innym? Dlaczego ważne jest, abym zastanowiła się nad tym doświadczeniem?  

​

pytania „jak” są kolejnym krokiem:

​

Jak to doświadczenie wpłynęło na mnie? Jak to doświadczenie wpłynęło na innych? Jak się czułem? Jak czuli się inni? Jak mogę się uczyć z tego doświadczenia, aby sobie pomóc? Jak mogę uczyć się z tego doświadczenia, aby pomagać innym?  

​

Kiedy zastanawiamy się nad negatywnymi doświadczeniami z przeszłości, możemy się uczyć – czerpać z tego doświadczenia to, czego się nauczyliśmy i przekazywać to innym. Niektóre negatywne doświadczenia mogą mieć miejsce z powodu błędu, który popełniliśmy w przeszłości – warto pamiętać, że wszyscy jesteśmy ludźmi i możemy popełniać błędy – ważne jest, abyśmy się na nich uczyli i starali się nie popełniać znowu ten sam błąd. Jest mniej prawdopodobne, że będziemy dalej popełniać te same błędy, gdy „zdefiniujemy” je jako błędy, ponieważ ustaliliśmy, że nasze działania doprowadziły do negatywnych skutków w naszym życiu lub w innych w taki czy inny sposób. Autorefleksja to świetny sposób, by pomóc nam „zdefiniować nasze błędy”.

​

Czasami, gdy zastanawiamy się, decydujemy, że negatywne wydarzenie miało miejsce z powodu działań innej osoby. Może to wywołać uczucie gniewu, nienawiści i urazy, które mogą mieć negatywny wpływ na nasze życie, a tym samym na innych wokół nas. Nawet z negatywności innych, poprzez autorefleksję można uczyć się na doświadczeniach i błędach innych. Na przykład, jeśli ktoś był wobec ciebie niesprawiedliwy, możemy zastanowić się nad tym, jak czuliśmy się po działaniach drugiej osoby, abyśmy mogli lepiej podkreślić z innymi, że przechodzą przez podobne sytuacje. Możemy dostosować nasze zachowanie, aby nie popełniać tych samych błędów i powodować negatywności w życiu innych, tak jak to, co zostało nam zrobione. Poprzez refleksję możemy spróbować zrozumieć i usprawiedliwić osobę, która naszym zdaniem mogła być niesprawiedliwa wobec nas – a poprzez refleksję nad własnymi błędami z przeszłości możemy spróbować wczuć się w tę osobę i zrozumieć, dlaczego mogła działać w określony sposób . Kiedy już jesteśmy w stanie to zrobić, jest bardziej prawdopodobne, że będziemy w stanie „wybaczyć” innym ich błędy i negatywne zachowanie – a przebaczając innym, jesteśmy w stanie „odpuścić” gniew, nienawiść i urazę, które możemy początkowo czuliśmy się do tej osoby, usuwając tę negatywną energię również z siebie.

​

Innym razem możemy odkryć, że poprzez autorefleksję nie jesteśmy w stanie „zrozumieć”, dlaczego dane wydarzenie miało miejsce – wiemy tylko, że się wydarzyło i że pozostawiło nas to odczuwanie w określony sposób. Samo to doświadczenie może być bardzo pomocne. Poprzez refleksję nad umiejętnością niezrozumienia doświadczenia — może nauczyć nas pokory w związku z brakiem wiedzy o wszechświecie i może być pomocne przypomnienie sobie, że nie znamy wszystkich odpowiedzi — a czasami coś się dzieje z przyczyn poza naszą zdolność zrozumienia. Ludzie mogą czasami z natury odczuwać potrzebę zrozumienia i wyjaśnienia wszystkiego, co dzieje się w ich życiu i otaczających je ludzi. Czasami dajemy się ponieść założeniu, że jesteśmy samowystarczalni i posiadamy pełną wiedzę – co może być bardzo autodestrukcyjnym sposobem patrzenia na życie – może to prowadzić do niewdzięczności i arogancji oraz sprawić, że nasze dusze poczują się mniej przygotowane do radzenia sobie i dostosować się do ważnego wydarzenia, które może wystąpić w naszym życiu, takiego jak żałoba ukochanej osoby, rozpad związku, poważny uraz fizyczny itp.  Kiedy wydarzą się wydarzenia, których nie spodziewamy się lub nie rozumiemy, może to sprawić, że poczujemy się zagubieni, beznadziejni i bardziej prawdopodobne, że będziemy obwiniać innych i nie brać odpowiedzialności za nasze życie. Jeśli nasze dusze nie są przygotowane na najgorszy scenariusz, jesteśmy znacznie bardziej narażeni na objawy stresu pourazowego. Poprzez refleksję nad wydarzeniami, które miały miejsce w naszym życiu, może pomóc nam „odpuścić” potrzebę kontrolowania naszego życia i pomóc nam pamiętać, że nie znamy przyszłości, nie możemy kontrolować przeszłości – i jest poczucie „pokoju”, które może nadejść wraz z „poddaniem się” Źródłu większemu od nas samych, którego nie możemy zrozumieć – tak długo, jak staramy się jak najlepiej prowadzić życie, które jest „pozytywne” i pomaga innym.  

​

Niezwykle pomocna może być również refleksja nad pozytywnym doświadczeniem. Może nam pomóc połączyć nasze działania z pozytywnymi emocjami i uczuciami wobec nas samych i innych wokół nas, a tym samym zwiększyć prawdopodobieństwo, że będziemy kontynuować to zachowanie.

Czasami doświadczenie, które mogło być dla nas pozytywne, może prowadzić do negatywności u innych wokół nas. Na przykład jazda szybkim samochodem może być niebezpieczna i zagrażać życiu innych. Lub oddanie się hobby, które zapewnia krótkotrwałą satysfakcję, takim jak picie alkoholu lub zażywanie nielegalnych narkotyków, może doprowadzić nas do utraty kontroli nad naszym zachowaniem i popełnienia czynu, który może zniszczyć nasze relacje. Zastanawiając się nad naszym zachowaniem i jego przyczynami, może nam to pomóc wziąć odpowiedzialność za nasze życie i lepiej kontrolować nasze pragnienia ziemskich przyjemności, które mogą wyrządzić krzywdę innym – takich jak pożądanie, chciwość, lenistwo itp. – i często my odkryć, że długoterminowa kontynuacja wydarzeń lub doświadczeń, które zapewniają krótkotrwałą satysfakcję, może wydawać się złudzeniem, które opuszcza nas w godzinie potrzeby i jeśli nie zastanowimy się i nie nauczymy się na ich podstawie – możemy stracić zdolność do trzymania się długoterminowych uczuć wewnętrznego spokoju i urzeczywistnienia.  

​

(Powyżej pismo oparte na refleksjach dr Lale  Tuner)

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​