Promoting peace and harmony from an Abrahamic perspective

Czym jest ofiara?

​

„Poświęcenie” oznacza porzucenie czegoś pomimo miłości do tego -  dla Boga lub kogoś innego.

​

Dlaczego poświęcenie jest ważne?

​

Poświęcenie może pomóc nam nawiązać lepszą relację z naszym Stwórcą i ze sobą nawzajem. Poświęcenie jest konieczne, abyśmy stali się naczyniami, przez które można dzielić się naszą miłością z innymi.  Poprzez akty  poświęcić pomagamy z korzyścią zarówno dla nas, jak i  inni korzystający z otrzymanych błogosławieństw; umożliwiając nam tworzenie bardziej szczęśliwych środowisk, bardziej satysfakcjonujących relacji  i bardziej funkcjonalne społeczeństwa  które nie są napędzane przez „ego” i „chciwość”.  Poprzez akty poświęcenia tworzymy silną platformę, dzięki której inni mogą być bardziej kreatywni i bardziej „wierni swemu celowi duszy”.   Poświęcenie jest niezbędne, jeśli chcemy rozwijać się i wzrastać jako jednostki z duchowej perspektywy.  Pomaga naszemu sercu zjednoczyć się w aktach miłości, pokoju i dobroci, a zatem pozostać „połączonym” ze źródłem Życia i ze sobą nawzajem.  

​

Jak ofiara może nam pomóc?

​

Poświęcenie może nam pomóc na wiele sposobów. Może nam pomóc okazać Bogu wdzięczność i uznanie za to, co mamy, dzieląc się tym z innymi, którzy mają mniej szczęścia. Może pomóc nam poczuć się bardziej godnymi Jego przebaczenia, a zatem bardziej skłonnym do zwrócenia się do Niego w szczerej pokucie, jeśli zgrzeszyliśmy po otrzymaniu wiedzy.  Może nam pomóc poczuć się bliżej Niego, a tym samym bardziej prawdopodobne, że skorzystamy z Jego Pięknych Atrybutów i włączymy je do naszego życia, weźmiemy odpowiedzialność i wykorzystamy te atrybuty, aby pomagać i przynosić korzyści innym na Jego sposób. Ci, którzy kochają innych tak, jak kochają siebie, poprzez czyny  ofiara staje się w stanie udowodnić swoimi czynami, w które naprawdę wierzą, traktując innych tak, jak sami chcieliby być traktowani.

​

Czasami możemy być zmuszeni do „dawania”, aby pomóc komuś innemu w celu uzyskania „zwrotu” lub ponieważ wierzymy, że sami na tym skorzystamy. Czasami ludzie czynią dobro dla innych, aby być przez nich „lubianymi”, co sprawia, że czują się lepiej na przykład ze sobą. A może zrobienie aktu życzliwości, aby poczuć się „docenianym i docenianym przez innych”. Lub publiczne dawanie jałmużny, aby wypracować sobie lepsze „imię”. Wielu kieruje się aktami poświęcenia, ponieważ wierzą, że umożliwi im to osiągnięcie większych „sukcesów” w taki czy inny sposób. Zadajmy sobie pytanie – czy ten akt „poświęcenia” kieruje się ego i chciwością, czy też kieruje nim bezinteresowność? Akty poświęcenia w celu uzyskania „powrotu” są nadal dobre, jeśli akt poświęcenia pomaga innym. Jednak kiedy oczekujemy i otrzymujemy zwrot za to, co uważamy za poświęcenie – możemy argumentować, że nie jest to w rzeczywistości prawdziwe poświęcenie – ponieważ nasze intencje nie opierają się na całkowitym oddaniu czegoś dla kogoś innego. Kieruje nim miłość do siebie, a nie miłość do innych. Kiedy 'dajemy', żeby w tym wrócić  światowe życie,  oczekujemy od innych, że „docenią” to, co dla nich robimy – a to może sprawić, że poczują się nieswojo, a jeśli nie odwzajemnią przysługi lub jeśli nie otrzymamy tego, czego oczekujemy, może to mieć negatywny wpływa na nasze relacje z innymi i zmniejsza prawdopodobieństwo dalszego pomagania innym.  

​

Niektórzy z nas mogą być zmuszeni do „ofiary” z czystej intencji miłości do Naszego Stwórcy i dlatego, że chcemy „udowodnić” naszą miłość do Niego. Osoby te kierują się miłością do Niego, oddaniem i pragnieniem bycia bliżej Niego i dlatego stają się chętnymi „sługami”, gdzie mogą nawet być gotowi poświęcić swoje życie w Jego Sprawie. Kiedy studiujemy Pismo Święte, słudzy Boga są zaproszeni do służenia ludzkości i do wzięcia odpowiedzialności za swoje zachowanie poprzez przyczynianie się do społeczeństwa i pożytku innych poprzez włączanie Jego atrybutów do ich zachowania. Stają się naczyniami, w których Jego Światło świeci na resztę ludzkości, a poprzez swoje oddanie Mu często walczą i stawiają czoła trudnościom na Jego Drodze. Osoby te są gotowe poświęcić  ziemskich przyjemności fizycznych i zrezygnuj ze swoich  ziemskie błogosławieństwa i przyjemności w zamian za postrzeganie duchowej Obecności ich Stwórcy i zapraszaj innych, aby czynili to samo.  

Pismo Święte uczy nas, że „ofiara” może pomóc „oczyścić” nas z grzechu.  W przeszłości, zgodnie z Pismem, ludzie składali ofiary całopalne Panu i proszono ich o wyrzeczenie się tego, co kochają i składanie Mu jako „ofiary”. Do czasu  w drugiej świątyni w Izraelu wielu wierzyło, że tylko przez ofiary ze zwierząt można odpuścić grzechy.  Wiele osób nadal ofiarowuje modlitwę, post i jałmużnę wyłącznie po to, aby zadowolić swojego Boga- i ofiarować Mu zwierzęta, np. w trakcie  pielgrzymka w Mekce-  ale zadajmy sobie pytanie – dlaczego Bóg żąda od nas takiej ofiary do Niego? Czy On „potrzebuje” naszych modlitw? czy On „potrzebuje” naszych poświęceń? Czy On „potrzebuje” nas, abyśmy pościli, czcili, modlili się i poświęcali te rzeczy dla Niego? Im więcej studiujemy Pismo Święte – tym bardziej rozumiemy, że Bóg jest „wolny od wszelkiej potrzeby” i jest „nasami”  że te ofiary przynoszą korzyść i jest to korzyść, jaką dla nas przynosi ona zadowoleniu naszemu Stwórcy. Poprzez poświęcenie 'pokazujemy' i 'potwierdzamy' naszą miłość i oddanie Jemu i dla  inni. Poprzez pobożność poświęcenia i udowadnianie Mu naszego oddania zbliżamy się do Niego, a akty ofiarne pomagają  abyśmy czuli się bardziej godni Jego Obecności. Kiedy czujemy się bardziej godni Jego Obecności, czujemy się bardziej zdolni zwrócić się do Niego o przebaczenie i wierzyć, że zaakceptuje naszą skruchę. Wielu wierzy, że dobre uczynki usuwają złe uczynki i że przez akty ofiary jesteśmy „oczyszczeni” z grzechów. Według Pisma, Bóg jest przebaczający i najbardziej miłosierny i przebacza tym, którzy grzeszą z powodu ignorancji, pokutują i naprawiają swoje drogi. A co z tymi, którzy grzeszą, wiedząc, że to, co zdecydują się zrobić lub powiedzieć, jest „niewłaściwe” i nie podoba się Jemu? Wstyd z powodu winy po zgrzeszeniu z wiedzą, może czasami powstrzymać duszę od proszenia o przebaczenie  ponieważ mogą czuć, że nie są „godni” Jego przebaczenia. Dlatego akty poświęcenia, takie jak modlitwa za innych, post, dobroczynność i dawanie tego, co kochamy, aby pomagać innym, oraz poświęcanie naszych błogosławieństw w celu pożytku innych mogą pomóc nam wziąć „odpowiedzialność” za nasze czyny i potwierdzić w naszym serca, że naprawdę jesteśmy wdzięczni za błogosławieństwa, które  zostaliśmy obdarzeni i naprawdę żałujemy i jeśli zwrócimy się do Niego o przebaczenie, to zasługujemy na to.  Nasze czyny  poświęcenie dla Niego jest jak czyny „walki” w Jego sprawie iw ten sposób pozwala nam stać się naczyniami miłości, w których możemy promieniować Jego Światłem i miłością na innych.  

​

Pismo Święte przypomina nam, że intencja naszych serc jest najważniejsza przy składaniu ofiar Naszemu Stwórcy. To, czy nasze ofiary są „akceptowane”, a zatem korzystne dla naszych dusz, zależy od intencji, która za nimi stoi – czy naprawdę pochodzi z miłości do innych? i tęskni za Jego Obecnością?  

​

Jak poświęcenie może pomóc innym?

​

Poświęcenie dla innych: To wtedy poświęcamy własne szczęście i dajemy to, co kochamy dla dobra lub szczęścia innych. Ci, którzy kochają innych tak, jak kochają siebie, a nawet bardziej niż siebie, są bardziej skłonni do angażowania się w te czyny. Prawdziwe  poświęcenie dla innych ma miejsce wtedy, gdy dajemy bez oczekiwania na zwrot. Mogą istnieć różne poziomy poświęcania się dla innych – na przykład dawanie tym, których kochamy z rodziny i przyjaciół, a dostrzeganie korzyści, jakie dla nich przynosi, może dać nam szczęście, ponieważ możemy „zobaczyć”, w jaki sposób nasze poświęcenia pomagają tym, których kochamy. Następnym poziomem byłoby dawanie w tajemnicy tym, których nie znamy, którzy nie są z naszej rodziny krwi, którzy nawet nie wiedzą, kim jesteśmy, kiedy im dajemy. Kiedy poświęcamy się dla innych, intencją w naszych sercach jest zwykle „dla pożytku innych”. Kiedy poświęcamy się z powodu współczucia i miłości, jaką mamy dla innych,  

​

Jak i co powinniśmy poświęcić?

​

Są różne rodzaje poświęceń. Poświęcenie może obejmować rezygnację z „czasu”, „jedzenia”, „pieniędzy” lub „ubrania” – wszystkiego, co wiąże się z dawaniem od nas samych, z zamiarem zadowolenia lub dziękowania Bogu lub przyniesienia komuś korzyści. Oto kilka przykładów poświęcenia:

​

Modlitwa za innych

Post

Karmienie głodnych

Opieka nad sierotą

Datki charytatywne

Rezygnacja z czasu na „słuchanie” innych i pomaganie im w ich zmaganiach

Rezygnacja z czasu na bycie przy innych w potrzebie

Opieka nad osobą cierpiącą na schorzenia

Rezygnacja z czasu i  wkładanie wysiłku w dzielenie się naszą wiedzą z innymi

Poświęcenie czasu i wysiłku na przeciwstawienie się uciskowi wobec naszych bliźnich

Pomaganie niewidomemu przejść przez ulicę

Karmienie głodnego zwierzęcia

Zapewnienie ciepła i schronienia innej osobie lub  kreatura

Pomoc podróżnikowi

Miłe słowa

Uśmiechanie się, aby uszczęśliwić innych

Posyłając sobie nawzajem nasz pokój i błogosławieństwa

Kontrolowanie naszych pragnień i emocji z korzyścią dla innej osoby

Branie odpowiedzialności za swoją mowę i zachowanie, aby uniknąć niepotrzebnego wyrządzania innym krzywdy

​

...wszystko, co wiąże się z „dawaniem” tego, co kochamy, z intencją zadowolenia Boga lub przyniesienia korzyści komuś innemu lub innemu stworzeniu, może być uznane za akt poświęcenia. Im więcej zostaliśmy pobłogosławieni bogactwem i wiedzą, tym więcej możemy dzielić się z innymi i zgodnie z Pismem, tym więcej mamy, tym więcej powinniśmy dawać jako ofiarę lub ofiarę jako sposób okazania naszej wdzięczności i służenia Bóg i  ludzkość. Z drugiej strony, im mniej musimy dawać i dzielić się z innymi, tym mniej będzie się od nas oczekiwać i „żadnej duszy nie wykonuje się zadań przekraczających jej możliwości”.  

​

I pamiętajmy – Bóg nie potrzebuje naszych poświęceń – to my sami tego potrzebujemy i to my sami i społeczeństwa, w których żyjemy, czerpią z tego korzyści, aby nawiązać lepsze połączenie z naszym Źródłem i mieć lepsze relacje ze sobą.  

​

(Powyższe pismo opiera się na  refleksje dr Lale  Tuner)  

​

Cytaty z Pisma Świętego na temat Ofiary

​

„A jeśli jego środki nie wystarczą na dwie synogarlice lub dwa gołębie, przyniesie jako swoją ofiarę za to, czego jest winien, dziesiątą część efy wyborowej mąki na ofiarę za grzech; nie będzie dolewał do niego oliwy ani nie kładł na nim kadzidła, gdyż jest to ofiara za grzech.  Księga Kapłańska 5:11

​

„Oni mają przynieść kapłanowi jako ofiarę za grzech barana ze stada, bez skazy i odpowiedniej wartości. W ten sposób kapłan dokona za nich przebłagania za krzywdę, którą popełnili nieumyślnie, i otrzymają przebaczenie. Księga Kapłańska 5:18

​

„A jeśli on…  być  biedny i nie może dostać tak dużo; wtedy weźmie jednego baranka  dla  ofiarę za występek, którą należy pomachać, aby dokonać za niego przebłagania, dziesiątą część najczystszej mąki zmieszanej z oliwą na ofiarę mięsną i dziennik oliwy;  Księga Kapłańska 14:21

​

„I kapłani, którzy zbliżają się do Pana, niech się uświęcają, aby Pan ich nie rozwalił”.  Wyjścia 19:22

​

„I niech mi uczynią sanktuarium; abym mógł mieszkać wśród nich. Wyjścia 25:8

​

„Wtedy Pan Bóg wziął człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby go pielęgnował i strzegł”.  Księga Rodzaju 2:15

​

„Każda rzecz, która żyje, będzie dla ciebie mięsem; tak jak zielone zioło dałem wam wszystko. Księga Rodzaju 9:3

​

„Gdy Pan, Bóg twój, poszerzy twoją granicę, jak ci obiecał, i powiesz: „Pozwól mi jeść mięso”, ponieważ pragniesz jeść mięso, możesz jeść tyle mięsa, ile zapragnie twoje serce”.  Powtórzonego Prawa 12:20

​

„Nie zaniedbuj czynienia dobra i dzielenia się tym, co masz, bo takie ofiary są miłe Bogu”.  Hebrajczyków 13:16

​

„Czynienie prawości i sprawiedliwości jest bardziej akceptowalne dla”  Lord  niż ofiara”. Księga Przysłów 21:3

​

„To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości niż ta, że ktoś oddaje życie za swoich przyjaciół. Jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli robicie to, co wam nakazuję. Jana 15:12-14

​

Powiedział: „Weź twego jedynego syna Izaaka, którego miłujesz, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, o których ci powiem”.  Księga Rodzaju 22:2

​

„A Samuel powiedział:  Lord  tak wielka radość z całopaleń i ofiar, jak z posłuszeństwa głosowi  Lord? Oto lepsze jest posłuszeństwo niż ofiara, a słuchanie niż tłuszcz baranów”. 1 Samuela 15:22

​

„Bo ofiara nie będzie dla ciebie upodobaniem, bo ja bym ją dał; nie będziesz zadowolony z całopalenia. Ofiary Boże to złamany duch; sercem skruszonym i skruszonym, o Boże, nie pogardzisz. Psalm 51:16-17

​

„Bo życie ciała jest we krwi i dałem wam je na ołtarzu, aby dokonać przebłagania za wasze dusze, bo to krew dokonuje przebłagania przez życie”. Księga Kapłańska 17:11

​

„W ofierze i ofierze nie upodobałaś sobie, ale dałeś mi otwarte ucho. całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś. Psalm 40:60

​

„Idź i dowiedz się, co to znaczy: „Pragnę miłosierdzia, a nie ofiary”. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.  Mateusza 9:13

​

„Jeśli bowiem po otrzymaniu poznania prawdy nadal świadomie grzeszymy, nie pozostaje już ofiara za grzechy”. Hebrajczyków 10:26

​

„A ten człowiek płakał przeciwko ołtarzowi słowem  Lord  i powiedział: „O ołtarzu, ołtarzu, tak mówi  Pan: „Oto z domu Dawida narodzi się syn o imieniu Jozjasz, który złoży na was ofiary z kapłanów wyżyn, którzy będą składać na was ofiary, a kości ludzkie będą spalone na was”.  1Król 13:2

​

„Większej miłości nie ma nikt poza tą, że ktoś oddaje życie za swoich przyjaciół. „ Jana 15:13 ”

​

„Bo nawet Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, ale aby służyć…”  Marka 10:45

​

„Ale król powiedział do Arauny: „Nie, ale kupię to od ciebie za pewną cenę. Nie złożę całopalenia  Lord  mój Boże, który mnie nic nie kosztował”. Dawid kupił więc klepisko i woły za pięćdziesiąt syklów srebra. 2 Samuela 24:24

​

„Wtedy Noe zbudował ołtarz dla  Lord  i wziął trochę z każdego czystego zwierzęcia i trochę z każdego czystego ptaka i złożył całopalenia na ołtarzu. A kiedy  Lord  powąchał przyjemny aromat,  Lord  powiedział w swoim sercu: „Nigdy więcej nie będę przeklinał ziemi z powodu człowieka, gdyż intencja ludzkiego serca jest zła od jego młodości. Ani już nigdy więcej nie powalę żadnej żywej istoty, tak jak to zrobiłem. Księga Rodzaju 8:20-21

​

„Poświęć mi wszystkich pierworodnych. Cokolwiek jako pierwsze otworzy łono wśród ludu Izraela, zarówno człowieka, jak i zwierzęcia, należy do mnie”.  Wyjścia 13:2

​

„Bo kto chciałby ocalić swoje życie, straci je, ale kto straci swoje życie z mojego powodu, uratuje je”. Łukasza 9:24

​

'A gdybyś wiedział, co to znaczy: 'Pragnę miłosierdzia, a nie ofiary', nie potępiłbyś niewinnych.'  Mateusza 12:7

​

„A kto nie bierze swojego krzyża i nie idzie za mną, nie jest mnie godzien”. Mateusz 10:38

​

„Izrael wyruszył w podróż ze wszystkim, co miał, i przybył do Beer-Szeby i złożył ofiary Bogu swego ojca Izaaka”.  Księga Rodzaju 46:1

​

„I zawrze silne przymierze z wieloma na jeden tydzień i na pół tygodnia położy kres składaniu ofiar i ofiar. A na skrzydle obrzydliwości przyjdzie ten, który spustoszy, aż ostateczny koniec zostanie wylany na spustoszacza.  Daniela 9:27

​

„Jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje życie za owce”.  Jana 10:11

​

„Jeżeli mężczyzna obcuje seksualnie z kobietą, która jest niewolnicą, przydzieloną innemu mężczyźnie i jeszcze nie wykupioną ani nie daną jej wolności, należy dokonać rozróżnienia. Nie będą skazani na śmierć, bo nie była wolna; ale zapłaci swoje zadośćuczynienie  Panie, u wejścia do Namiotu Spotkania baran na ofiarę zadośćuczynienia. Kapłan dokona za niego przebłagania barana zadośćuczynienia przed  Lord  za jego grzech, który popełnił, i będzie mu przebaczone za grzech, który popełnił”. Księga Kapłańska 19:20-22

​

„Ale to była wola  Lord  zmiażdżyć go; zasmucił go; gdy jego dusza złoży ofiarę za winę, zobaczy swoje potomstwo; przedłuży swoje dni; wola  Lord  będzie prosperować w jego ręku.  Izajasza 53:10

​

„Pan brzydzi się ofiarą niegodziwców, ale modlitwa sprawiedliwych mu się podoba”. Przysłów 15:8

​

Powiedz: „Moje modlitwy i ofiary, moje życie i śmierć, wszystkie są dla Boga, Pana wszystkich światów”. Koran 6:162

„Nigdy nie osiągniesz sprawiedliwości, jeśli nie będziesz rozdawać z tego, co kochasz. Cokolwiek wydajesz, Bóg jest tego w pełni świadomy”. Koran 3:92

​

„I wyrecytuj im prawdę o dwóch synach Adama, kiedy złożyli ofiarę i została ona przyjęta przez jednego z nich, a nie przyjęta przez drugiego. „Na pewno cię zabiję”, powiedział jeden z nich. — Bóg akceptuje tylko bogobojnych — powiedział drugi.  Koran 5:27

​

„Wierzący! Nie unieważniaj swoich aktów miłosierdzia przez podkreślanie swojej życzliwości i wyrządzanie krzywdy, tak jak czyni to ten, kto rozdaje swoje bogactwo tylko po to, by być widzianym przez ludzi i nie wierzy w Boga i Dzień Ostatni. Przykładem jego wydatków jest skała pokryta cienką warstwą ziemi: gdy uderza ją ulewny deszcz, ziemia jest zmywana, pozostawiając skałę nagą; tacy ludzie nie czerpią żadnych korzyści ze swoich aktów dobroczynności. Bóg nie kieruje tych, którzy zaprzeczają Prawdzie, na właściwą drogę”. Koran 2:264

​

„Pomagajcie sobie nawzajem w czynach pobożności i prawości. I nie pomagajcie sobie nawzajem w grzesznych i wykroczeniach. I bądź świadomy Boga. Zaprawdę, Bóg jest surowy w karaniu” Koran 5:2

​

„Jeżeli jawnie rozdajesz jałmużnę, to dobrze, ale jeśli zachowasz to w tajemnicy i dasz potrzebującym w samotności, to jest lepsze dla ciebie i zadośćuczyni za niektóre z twoich złych uczynków: Bóg jest dobrze świadomy wszystkiego, co ty robić.' Koran 2:271

​

'Zaprawdę, mężczyźni, którzy praktykują jałmużnę i kobiety, które praktykują jałmużnę, i [ci, którzy] pożyczyli Bogu dobrą pożyczkę - zostanie ona dla nich pomnożona i otrzymają szlachetną nagrodę.' Koran 57:18

​

"A tych, którzy walczą w Naszej sprawie, z pewnością poprowadzimy ich naszymi ścieżkami. Zaprawdę, Bóg jest z tymi, którzy postępują sprawiedliwie." Koran 29:69

„Idź naprzód, lekki i ciężki! Walczcie na Bożej drodze swoimi dobrami i sobą; to jest lepsze dla ciebie, wiedziałeś. Koran 9:41

„Wśród wierzących ci, którzy pozostają w domu bez uzasadnionego powodu, nie są równi z tymi, którzy dążą do sprawy Bożej osobiście lub swoim majątkiem. Tym, którzy dążą do Jego sprawy osobiście lub swoim majątkiem, Bóg przyznał wyższą rangę niż tym, którzy pozostają w domu. Bóg obiecał, że każdy otrzyma odpowiednią część nagrody, ale tym, którzy dążą do Jego sprawy, przyzna znacznie większą nagrodę niż tym, którzy zostają w domu (bez powodu). Koran 4:95

„Kiedy Jezus znalazł ich zaprzeczających prawdzie, powiedział: „Kto mi pomoże w sprawie Bożej?” Uczniowie odpowiedzieli: „Jesteśmy pomocnikami Boga. Wierzymy w Niego. Jezu zaświadcz, że poddaliśmy się Jego woli”. Koran 3:52

Wierzący, bądźcie pomocnikami Boga, tak jak wtedy, gdy Jezus, syn Maryi, zapytał uczniów: „Kto będzie moimi pomocnikami w sprawie Bożej?” A uczniowie odpowiedzieli: „Jesteśmy pomocnikami Boga”. Grupa Izraelitów uwierzyła w niego, a inni go odrzucili. Pomogliśmy wierzącym w walce z ich wrogami i oni odnieśli zwycięstwo”. Koran 61:14

Potem, kiedy był na tyle duży, by mu towarzyszyć, powiedział: „O mój synu, widzę we śnie, że cię zabijam, więc zobacz, co myślisz”. Powiedział: „O mój ojcze, czyń, jak ci nakazano. Znajdziesz mnie, jeśli Bóg zechce, wśród cierpliwych”. A kiedy obaj się poddali, a on położył swoje czoło na ziemi, nazwaliśmy go: "O Abrahamie, uwierzyłeś w wizję!" Zaprawdę, My w ten sposób nagradzamy czyniących dobro. To był rzeczywiście jasny test. Uczyniliśmy mu ustępstwo w miejsce rzezi grobowej. I zachowaliśmy jego historię dla tych, którzy poszli za nim. Pokój niech będzie z Abrahamem. W ten sposób nagradzamy czyniących dobro. Był jednym z Naszych sług wierzących. Koran 37:102-111

'I dla wszystkich religii wyznaczyliśmy obrzęd [ofiary], aby mogli wymieniać imię Boga zamiast tego, co On przygotował dla nich ze zwierząt [ofiarnych]. Bo twój bóg jest jednym Bogiem, więc poddaj się Jemu. I głoś dobrą nowinę pokornym [przed ich Panem]” Koran 22:34

'Więc módl się do twego Pana i składaj ofiary [tylko Jemu].' Koran 108:2

„Ustanowiliśmy dla was ofiary ze zwierząt wśród obrzędów Bożych”. Koran 22:36

„Ani ich mięso, ani ich krew nie docierają do Boga, ale wasza cześć do Niego dociera”. Koran 22:37

​

...'A kto jest chory lub doznaje urazu głowy, otrzymuje 'fidya' (koncesję) postu, dawania jałmużny lub przestrzegania rytuału uwielbienia.' Koran 2:196.