top of page
UGC logo.png

Իմաստության առակներ

«Թույլ տվեք իմ սիրելիի համար երգել իմ սիրելիի երգը իր այգու մասին։ Իմ սիրելին խաղողի այգի ուներ շատ բերքառատ բլրի վրա։  Նա փորեց, քարերը հավաքեց, տնկեց ամենաընտիր որթատունկը, շինեց ա  աշտարակ  դրա մեջտեղում, և այնտեղից կտրեց գինու հնձանը: Նա փնտրեց այն, որ խաղող տա, բայց վայրի խաղող տվեց։  «Այժմ, բնակիչներ  Երուսաղեմ  Եվ Յուդայի մարդիկ, խնդրում եմ, դատեք իմ և իմ այգու միջև։  Էլ ի՞նչ կարող էր անել իմ այգուն, որ ես չեմ արել դրանում։ Ինչո՞ւ, երբ փնտրում էի, որ խաղող տամ, վայրի խաղող տվեց։  Հիմա ես ձեզ կասեմ, թե ինչ եմ անելու իմ այգու հետ։ Ես կվերցնեմ նրա ցանկապատը, և այն կուտվի։ Ես կքանդեմ նրա պատը, և այն կկոտրվի։  Ես այն ամայի վայր կդնեմ։ Այն չի էտվի և չի հնձվի, այլ փշեր ու փշեր կբուսանա։ Ես նաև կհրամայեմ ամպերին, որ անձրև չտեղա նրանց վրա»։  Որովհետև Զորաց Տիրոջ այգին է  տուն  Իսրայէլի եւ մարդոց  Հուդա  նրա հաճելի բույսը, և նա արդարություն էր փնտրում, բայց ահա կեղեքում. արդարութեան համար, բայց ահա նեղութեան աղաղակ։  Վայ միացողներին  տուն  տունը, ով դաշտ առ արտ է դնում, մինչև որ տեղ չմնա, և դու միայնակ բնակվես երկրի մեջտեղում։  Իմ ականջներում Զորաց Տերն ասում է.  Տասը ակր խաղողի այգու համար մեկ բաղնիք կտա, և ա  հոմեր  սերմը մեկ էֆա կտա»։  Վա՜յ նրանց, ովքեր առավոտ կանուխ արթնանում են, որ գնան ըմպելիքի հետևից. ովքեր մնում են մինչև ուշ գիշեր, մինչև գինին բորբոքի նրանց:  Տաւիղը, քնարը, դափն ու սրինգը՝ գինիով, իրենց խնջոյքներին են. բայց նրանք չեն հարգում Տիրոջ գործը և չեն նկատի ունենում նրա ձեռքերի գործողությունները։  Ուստի իմ ժողովուրդը ներս է մտնում  գերություն  գիտելիքների պակասի համար. Նրանց պատվավոր մարդիկ սովից են, և նրանց բազմությունը ցամաքել է ծարավից։  Ուստի Շեոլը մեծացրեց իր ցանկությունը և բացեց իր բերանը առանց չափի. և նրանց փառքը, նրանց բազմությունը, նրանց շքեղությունը, և նա, ով ուրախանում է նրանց մեջ, իջեք այնտեղ:  Այսպիսով, մարդը խոնարհվում է, մարդկությունը խոնարհվում է, իսկ ամբարտավանների աչքերը խոնարհվում են.  բայց Զօրաց Տէրը բարձր է արդարութեամբ, եւ Սուրբ Աստուածը սրբացած է արդարութեամբ։  Այն ժամանակ գառները արածելու են ինչպես իրենց արոտավայրում, և օտարները կուտեն հարուստների ավերակները։  Վա՜յ նրանց, ովքեր անօրենություն են քաշում ստության պարաններով, և չարությունը՝ ինչպես սայլի պարանով.  Որոնք ասում են. «Թո՛ղ արագացնի, թող շտապի իր գործը, որ մենք տեսնենք, և թող Սուրբի խորհուրդը.  Իսրայել  մոտեցե՛ք և եկե՛ք, որ իմանանք»։  Վայ նրանց, ովքեր չարին բարի են անվանում, իսկ բարուն՝ չար. ով դրեց  խավարը  լույսի համար և  լույս  խավարի համար; Ով դառը քաղցրի փոխարեն դնում է, իսկ քաղցրը՝ դառը:  Վա՜յ նրանց, ովքեր իրենց աչքում իմաստուն են և իրենց աչքում խելամիտ։  Վա՜յ նրանց, ովքեր կարող են գինի խմելու և ուժեղ ըմպելիքներ խառնելիս.  ովքեր արդարացնում են մեղավորներին կաշառքի համար, բայց ժխտում են արդարությունը անմեղների համար:  Արդ, ինչպես կրակի լեզուն կլանում է կոճղերը, և ինչպես չորը  խոտի թանաքները կրակի մեջ, այնպես որ նրանց արմատը փտած կլինի, և նրանց ծաղկունքը փոշի պես կբարձրանա. որովհետեւ նրանք մերժեցին Զօրաց Տիրոջ օրէնքը եւ արհամարհեցին Իսրայէլի Սուրբի խօսքը։  Ուստի Տիրոջ բարկությունը բորբոքվում է իր ժողովրդի վրա, և նա իր ձեռքը մեկնել է նրանց վրա և հարվածել նրանց։ Սարերը դողում են, և նրանց դիակները աղբի պես են փողոցների մեջտեղում։ Այս ամենի համար նրա բարկությունը չի դադարում, բայց ձեռքը դեռ մեկնված է։  Հեռավոր ազգերի վրա դրոշ կբարձրացնի և երկրի ծայրից կսուլի նրանց։ Ահա նրանք կգան շուտով և արագ։  Նրանց մեջ ոչ ոք չպետք է հոգնի և չսայթաքի. ոչ ոք չպետք է քնի և չքնի. Ո՛չ գոտկատեղը պիտի արձակուի անոնց, ո՛չ ալ անոնց կօշիկներուն կապը պիտի կոտրուի:  որոնց նետերը սուր են, և նրանց բոլոր աղեղները՝ թեքված։ Նրանց ձիերի սմբակները կայծքարի պես կլինեն, իսկ անիվները՝ մրրիկի նման։  Նրանց մռնչյունը կնմանվի առյուծի։ Նրանք կմռնչեն երիտասարդ առյուծների պես։ Այո՛, նրանք պիտի մռնչան, կբռնեն իրենց որսը և կտանեն, և փրկող չի լինի։  Այդ օրը նրանք ծովի մռնչոցի պես մռնչում են նրանց դեմ։ Եթե մեկը նայում է երկրին, ահա,  խավարը  և նեղություն. Այն  լույս  խավարում է իր ամպերի մեջ»։     Եսայիա 5  

 

 

 

 

«Դեռևս ողբ առեք Իսրայելի իշխանների համար.  և ասա. «Ի՞նչ էր քո մայրը: Առյուծ. Նա պառկել է առյուծների մեջ, երիտասարդ առյուծների մեջտեղում կերակրել է իր ձագերին։  Նա մեծացրել է իր ձագերից մեկին։ Նա դարձավ երիտասարդ առյուծ։ Նա սովորեց բռնել որսին։ Նա խժռեց տղամարդկանց:  Նրա մասին լսեցին նաև ազգերը։ Նրան տարան իրենց փոսը. և նրան կարթներով տարան Եգիպտոսի երկիր։  «Այժմ, երբ նա տեսավ, որ նա սպասել է, և նրա հույսը կորել է, վերցրեց իր ձագերից ևս մեկ առյուծ և նրան ձագ առյուծ դարձրեց։  Նա առյուծների մեջ իջնում ու իջնում էր։ Նա դարձավ երիտասարդ առյուծ։ Նա սովորեց բռնել որսին։ Նա խժռեց տղամարդկանց:  Նա գիտեր նրանց պալատները և ավերեց նրանց քաղաքները։ Երկիրն ամայի էր՝ իր լրիվությամբ, նրա մռնչոցի աղմուկից։  Այն ժամանակ ազգերը գավառներից ամեն կողմից հարձակվեցին նրա վրա։ Իրենց ցանցը փռեցին նրա վրա։ Նրան տարան իրենց փոսը։  Նրան դրեցին կեռիկներ ունեցող վանդակի մեջ և բերեցին Բաբելոնի թագավորի մոտ։ Նրան բերեցին ամրոցներ, որպեսզի նրա ձայնն այլևս չլսվի Իսրայելի լեռների վրա։ 

«Ձեր  մայրիկ  նման էր որթատունկի քո արյան մեջ՝ տնկված ջրերի մոտ։ Այն պտղաբեր էր և ճյուղերով լի շատ ջրերի պատճառով։  Այն ամուր ճյուղեր ուներ կառավարողների գավազանների համար։ Նրանց հասակը բարձրացել էր հաստ ճյուղերի մեջ։ Նրանք երևում էին իրենց բարձրության վրա՝ իրենց ճյուղերի բազմությամբ։  Բայց այն պոկվեց կատաղությամբ: Այն գցվեց գետնին, և արևելյան քամին չորացրեց նրա պտուղը։ Նրա ուժեղ ճյուղերը կտրվեցին ու չորացան։ Կրակը կլանել է նրանց։  Հիմա այն տնկված է անապատում, չոր ու ծարավ երկրում։  Նրա ճյուղերից կրակ է դուրս եկել։ Նա խժռեց իր պտուղը, այնպես որ նրա մեջ ոչ մի ամուր ճյուղ չկա, որ գավազան լինի իշխելու համար։ «Սա ողբ է և ողբի համար կլինի» Եզեկիել 19

 

 

 

 

 

 

«Տիրոջ խոսքը եղավ ինձ՝ ասելով.  «Մարդո՛ւ որդի, հանելուկ պատմիր և խոսիր ա  առակ  դեպի  տուն  Իսրայելի;  և ասա. «Այսպես է ասում Տեր Աստված. «Մեծ  արծիվ  մեծ թեւերով և երկար փետուրներով, փետուրներով լի, որոնք տարբեր գույներ ունեին, եկան Լիբանան և առան մայրու գագաթը։  Նա կտրեց նրա երիտասարդ ճյուղերի վերին մասը և տարավ դեպի երթևեկության երկիր: Նա տնկեց այն վաճառականների քաղաքում»։ «Նա նաև վերցրեց երկրի սերմը և տնկեց այն պտղաբեր հողի մեջ և դրեց այն շատ ջրերի կողքին և դրեց այն որպես մի.  ուռենու  ծառ.  Այն աճեց և դարձավ ցածր հասակով փռված որթատունկ, որի ճյուղերը թեքվեցին դեպի իրեն, և նրա արմատները նրա տակ էին։ Այսպիսով, այն դարձավ որթատունկ, ճյուղեր արձակեց և ճյուղեր դուրս արձակեց»: «Կար նաև մեկ այլ մեծ  արծիվ  մեծ թեւերով և շատ փետուրներով: Ահա այս որթատունկը իր արմատները թեքեց դեպի նա և իր ցանքատարածությունների անկողիններից դուրս արձակեց իր ճյուղերը դեպի նա, որպեսզի նա ջրի այն։  այն տնկվել է լավ հողի մեջ՝ շատ ջրերի մոտ, որպեսզի ճյուղեր տա և պտուղ տա, որպեսզի լավ որթատունկ լինի»։  «Ասա. «Այսպես է ասում Տեր Աստված. Մի՞թե նա չի հանի նրա արմատները և չի՞ կտրի նրա պտուղը, որ այն չորանա. որ նրա բոլոր թարմ տերևները թառամե՞ն։ Այն իր արմատներից չի կարող բարձրանալ ուժեղ թեւով կամ շատ մարդկանցով:  Այո, ահա, տնկվելով, կբարգավա՞ծ։ Մի՞թե այն բոլորովին չի թառամել, երբ արևելյան քամին դիպչի դրան։ Այն կթառամեցնի այն մահճակալներում, որտեղ աճել է»:  Դեռևս Տիրոջ խոսքը եղավ ինձ՝ ասելով.  «Հիմա ըմբոստ տանն ասա. «Չգիտե՞ք, թե ինչ են նշանակում այս բաները»։ Ասա նրանց. «Ահա թագավորը  Բաբելոն  եկաւ Երուսաղէմ, առաւ անոր թագաւորին ու անոր իշխաններուն ու տարաւ իր մօտ Բաբելոն։  Նա վերցրեց թագավորական սերունդներից մի քանիսը և արեց  ուխտ  նրա հետ. Նա նաև երդվեց նրան և տարավ երկրի հզորներին.  որպէսզի թագաւորութիւնը խոնարհուի, որպէսզի չբարձրացնէ ինքզինք, այլ որ իրը պահելով  ուխտ  կարող է կանգնել:  Բայց նա ապստամբեց նրա դեմ՝ ուղարկելով իր դեսպաններին Եգիպտոս, որպեսզի նրան ձիեր և շատ մարդիկ տան։ Արդյո՞ք նա կբարգավաճի: Նման բաներ անողը կփախչի՞։ Արդյո՞ք նա կխախտի ուխտը և դեռ կփախչի:  «Կենդանի եմ ես, - ասում է Տեր Աստված, - անշուշտ այն վայրում, որտեղ բնակվում է այն թագավորը, ով նրան թագավոր է արել, որի երդումն արհամարհել է և  ուխտ  նա կոտրվեց, նույնիսկ նրա հետ կեսին  Բաբելոն  նա կմահանա։  Փարավոն  Իր հզոր բանակով և մեծ զորքով նրան չեն օգնի պատերազմում, երբ նրանք հողաթմբեր են շինում և ամրոցներ են շինում, որ շատ մարդկանց կտրեն։  Որովհետև նա արհամարհեց երդումը, խախտելով ուխտը. և ահա, նա տվել էր իր ձեռքը և դեռ արել է այս բոլոր բաները: Նա չի փախչի:  «Ուստի այսպես է ասում Տեր Աստված. «Կենդանի եմ, ես անպատճառ իր գլխին կբերեմ իմ երդումը, որ նա արհամարհել է, և իմ  ուխտ  որ նա կոտրել է.  Ես իմ ցանցը կփռեմ նրա վրա, և նա կբռնվի իմ որոգայթի մեջ։ Ես նրան Բաբելոն կբերեմ և այնտեղ նրա հետ դատաստանի կենթարկեմ իր օրինազանցության համար, որ նա գործեց իմ դեմ։  Նրա բոլոր փախստականները՝ իր բոլոր գունդերով, սրով կընկնեն, իսկ մնացածները կցրվեն դեպի բոլոր քամիները։ Այն ժամանակ դուք կիմանաք, որ ես՝ Տերս, ասել եմ դա»։  «Այսպես է ասում Տեր Աստված. «Ես էլ մայրիի բարձր գագաթից կվերցնեմ և կտնկեմ այն, նրա մատղաշ ոստերի վերևից կկտրեմ մի նուրբ ոստ, և այն կցանեմ բարձրության վրա և կտնկեմ այն։ բարձր լեռ.  Այն պիտի տնկեմ Իսրայելի բարձրության լեռան վրա. և այն ճյուղեր կտա, պտուղ կտա և լավ մայրի կլինի։ Ամեն տեսակի թռչուններ կբնակվեն նրա ճյուղերի ստվերում։  Դաշտի բոլոր ծառերը կիմանան, որ ես՝ Տերս, իջեցրել եմ բարձր ծառը, բարձրացրել եմ ցածր ծառը, չորացրել եմ կանաչ ծառը և ծաղկել եմ չոր ծառը։ Ես՝ Տէրս, խօսեցայ ու ըրի» ։— Եզեկիէլ 17  

 

 

 

 

― Ասա այս ապստամբ ժողովրդին  առակ  և ասա նրանց. «Ահա թե ինչ է Գերիշխանը  Տեր  ասում է. «Կաթսայի վրա դրեք.  լցրեք այն և լցրեք մեջը ջուր: Լցրեք դրա մեջ մսի կտորները, բոլոր ընտրված կտորները՝ ոտքը և ուսը: Լցրեք այն այս ոսկորներից ամենալավը, վերցրեք հոտի քաղվածքը: Դրեք փայտը տակը ոսկորների համար: ;բերեք այն եռման մեջ, եփեք դրա ոսկորները։ Եզեկիել 24։3-5

 

 

 

Երբ Յոթամ  պատմեցին այս մասին, նա բարձրացավ Գերիզիմ լեռան գագաթը  «Լսեցէ՛ք ինձ, Սիւքէմի բնակիչներ, որպէսզի Աստուած լսէ ձեզ.  Մի օր ծառերը դուրս եկան իրենց համար թագավոր օծելու։ Նրանք ասացին ձիթենուն. «Եղիր մեր թագավորը»: Բայց ձիթենին պատասխանեց. «Պետք է հրաժարվե՞մ իմ յուղից, որով պատվում են աստվածները և մարդիկ, որպեսզի իշխեմ ծառերի վրա»: «Արի և եղիր մեր թագավորը»: Բայց թզենին պատասխանեց. «Պետք է թողնե՞մ իմ այսքան լավ և քաղցր պտուղը, որ ծառերի վրա օրորվեմ»: Այնուհետև ծառերն ասացին որթատունկին: «Եկ և եղիր մեր թագավորը»։ Բայց որթատունկը պատասխանեց.  որն ուրախացնում է և՛ աստվածներին, և՛ մարդկանց, որ իշխեն ծառերի վրա»: Վերջապես բոլոր ծառերն ասացին փշին. «Արի և եղիր մեր թագավորը»: Փշը ասաց ծառերին. Ինձ քո վրա թագավոր օծելու համար արի ու ապաստան արի իմ հովանիում.  իսկ եթե ոչ, ապա թող կրակ դուրս գա  փշերից ու Լիբանանի մայրիները սպառիր»։  Դատավորներ 9։7-15

 

 

 

― Սամսոն  իջաւ Թամնա  և այնտեղ տեսավ մի երիտասարդ փղշտացի կնոջ։  2  Երբ նա վերադարձավ, ասաց իր հորն ու մորը. հիմա վերցրու նրան ինձ համար որպես իմ կնոջ»: Հայրն ու մայրը պատասխանեցին. «Ձեր հարազատների մեջ կամ մեր ողջ ժողովրդի մեջ ընդունելի կին չկա՞։  Պետք է գնալ անթլփատների մոտ  Փղշտացիները կին առնելո՞ւ»։ Բայց Սամսոնն ասաց իր հորը. Նա ճիշտն է ինձ համար»։  (Նրա ծնողները չգիտեին, որ սա եղել է  Տեր,  ով առիթ էր փնտրում փղշտացիներին դիմակայելու համար.  Սամսոնն իր հոր և մոր հետ իջավ Թամնա։ Երբ նրանք մոտեցան Թամնայի խաղողի այգիներին, հանկարծ մի առյուծ մռնչաց նրա մոտ։ -ի ոգին  Տեր  ուժգին հարվածեց նրա վրա  այնպես որ նա պատռեց առյուծին  մերկ ձեռքերով, քանի որ նա կարող էր պատառոտել մի երիտասարդ այծ: Բայց նա ոչ հորը, ոչ մորը չպատմեց, թե ինչ է արել։ Հետո նա իջավ և խոսեց կնոջ հետ, և նա հավանեց։ Որոշ ժամանակ անց, երբ նա վերադարձավ նրա հետ ամուսնանալու, նա մի կողմ շուռ եկավ՝ նայելու առյուծի դիակին, և դրա մեջ տեսավ մեղուների պարս և մի քիչ մեղր։  Նա ձեռքերով հանեց մեղրը և կերավ, երբ գնում էր: Երբ նա նորից միացավ իր ծնողներին, տվեց նրանց, և նրանք նույնպես կերան։ Բայց նա նրանց չասաց, որ մեղրը վերցրել է առյուծի դիակից։ Այժմ նրա հայրը իջավ կնոջը տեսնելու։ Եվ այնտեղ Սամսոնը խնջույք արեց,  ինչպես ընդունված էր երիտասարդ տղամարդկանց համար:  Ժողովուրդը, տեսնելով նրան, ընտրեց երեսուն մարդ, որ նրա ուղեկից լինեն։ «Թույլ տվեք ձեզ մի հանելուկ պատմեմ», - ասաց Սամսոնը նրանց: «Եթե կարող եք ինձ պատասխան տալ տոնի յոթ օրվա ընթացքում,  Ես կտամ քեզ երեսուն կտավից զգեստներ և երեսուն հանդերձանք։  Եթե պատասխանը չես կարող ասել, պետք է ինձ տաս երեսուն սպիտակեղեն հագուստ և երեսուն հավաքածու հագուստ»։ «Ասա մեզ քո հանելուկը», - ասացին նրանք: «Եկեք լսենք»: Նա պատասխանեց. «Ուտողից՝ ուտելու բան. ուժեղից մի քաղցր բան»։ Երեք օր շարունակ չէին կարողանում պատասխանը տալ։ Չորրորդին[ a ]  Նրանք Սամսոնի կնոջն ասացին  ձեր ամուսինը մեզ բացատրի հանելուկը, թե չէ մենք ձեզ և ձեր հոր ընտանիքը այրելու ենք։  Մեզ այստեղ հրավիրե՞լ եք, որ մեր ունեցվածքը գողանա՞ք»։ Հետո Սամսոնի կինը նետվեց նրա վրա՝ հեկեկալով. «Դու ատում ես ինձ։ Դու ինձ իսկապես չես սիրում:  Դու իմ ժողովրդին հանելուկ ես տվել, բայց պատասխանը չես ասել»։ «Ես դա նույնիսկ հորս կամ մորս չեմ բացատրել,- պատասխանեց նա,- ինչու՞ պետք է բացատրեմ քեզ»:  Նա լաց եղավ ամբողջ յոթ օր  տոնի։ Այսպիսով, յոթերորդ օրը նա վերջապես ասաց նրան, քանի որ նա շարունակում էր սեղմել նրան: Նա իր հերթին հանելուկը բացատրեց իր ժողովրդին: Յոթերորդ օրը, մինչ մայրամուտը, քաղաքի մարդիկ ասացին նրան. «Ի՞նչն է ավելի քաղցր, քան մեղրը։ Ի՞նչն է ավելի ուժեղ, քան առյուծը»: Սամսոնն ասաց նրանց. «Եթե իմ երինջով չհերկեիք, չէիք լուծի իմ հանելուկը»։ Ապա Հոգին է  Տեր  ուժգին հարվածեց նրա վրա:  Նա իջավ Աշկելոն,  սպանեց նրանց երեսուն մարդկանց, մերկացրեց նրանց ամեն ինչ և նրանց հագուստները տվեց նրանց, ովքեր բացատրեցին հանելուկը: Այրվում է զայրույթից,  նա վերադարձել է հայրական տուն։  Եվ Սամսոնի կինը տրվեց նրա ընկերներից մեկին  ով մասնակցել էր նրան խնջույքին»։  Դատավորներ 14։14-19

 

 

 

 

 

«Տերը ուղարկեց  Նաթան  Դավիթին։ Նա եկավ նրա մոտ և ասաց նրան. «Մի քաղաքում երկու մարդ կար՝ մեկը հարուստ, իսկ մյուսը՝ աղքատ։  Հարուստը շատ հոտեր ու նախիրներ ուներ,  բայց խեղճը ոչինչ չուներ, բացի մեկ ոչխարի գառից, որը նա գնել ու մեծացրել էր։ Այն մեծացել է նրա և իր երեխաների հետ միասին։ Նա կերավ իր իսկ կերակուրից, խմեց իր բաժակից և պառկեց իր գրկում և նման էր  դուստրը  նրան.  Մի ճանապարհորդ եկավ հարուստի մոտ, և նա խնայեց վերցնելու իր հոտից և իր նախիրից, որպեսզի պատրաստի ճանապարհորդին, որը եկել էր իր մոտ, բայց վերցրեց աղքատի գառը և պատրաստեց այն մարդու համար, ով ուներ. արի՛ նրա մոտ»։ Դավթի բարկությունը բորբոքվեց այդ մարդու վրա, և նա ասաց Նաթանին.  Նա պետք է չորս անգամ վերականգնի գառը, որովհետև նա արեց այս բանը և չխղճաց»:  Նաթան  Դաւիթին ասաց. «Այդ մարդը դու ես։ Ահա թէ ինչ է ասում Իսրայէլի Տէր Աստուածը. «Ես քեզ Իսրայէլի վրայ թագաւոր օծեցի ու քեզ Սաւուղի ձեռքից փրկեցի։ Դաւթի բարկութիւնը բորբոքուեց այդ մարդու վրայ. Նաթանին ասաց.  Նա պետք է չորս անգամ վերականգնի գառը, որովհետև նա արեց այս բանը և չխղճաց»:  Նաթան  Դաւիթին ասաց. «Այդ մարդը դու ես։ Ահա թէ ինչ է ասում Իսրայէլի Տէր Աստուածը. «Ես քեզ Իսրայէլի վրայ թագաւոր օծեցի ու քեզ Սաւուղի ձեռքից փրկեցի։  Քեզ տուի քո տիրոջ տունը, քո տիրոջ կանանց՝ քո ծոցը, ու տւեցի քեզ  տուն  -ից  Իսրայել  եւ Յուդայի. և եթե դա շատ քիչ լիներ, ես ձեզ շատ նման բաներ կավելացնեի։  Ինչո՞ւ եք արհամարհում Տիրոջ խոսքը, որ չարիք եք անում նրա աչքում։ Դուք հարվածել եք  Ուրիա  որ  խեթական  սրով վերցրեցիր նրա կնոջը քո կնոջը և սպանեցիր նրան  սուրը  որ  երեխաներ  Ամմոնի.  Այժմ, հետևաբար,  սուրը  երբեք քո տնից չի հեռանա, որովհետև դու ինձ արհամարհեցիր և վերցրեցիր  Ուրիա  խեթի կինը քո կինը լինի»։  «Այսպես է ասում Եհովան. «Ահա ես քո տնից չարիք կբարձրացնեմ քո դեմ և քո կանանց կվերցնեմ քո աչքի առաջ և կտամ քո մերձավորին, և նա քո կանանց հետ պառկելու է այնտեղ։ այս արևի տեսքը.  Որովհետև դու դա արեցիր գաղտնի, իսկ ես այս բանը կանեմ ամբողջ Իսրայելի և արևի առաջ»»։  Դավիթ  Նաթանին ասաց. «Մեղանչեցի Տիրոջ դէմ»։ Նաթանն ասաց Դավթին. «Տէրն էլ քո մեղքը թողեց.  Սակայն, քանի որ այս գործով դու մեծ առիթ տվեցիր Տիրոջ թշնամիներին հայհոյելու, և քեզ համար ծնված երեխան անպայման կմեռնի»։  Նաթան  մեկնել է իր տուն։ Տէրը զարկեց Ուրիայի կինը Դաւիթին ծնած մանուկին, որ սաստիկ հիւանդ էր։  Դավիթ  ուստի աղաչեցին Աստծուն երեխայի համար. Դաւիթը ծոմ պահեց, ներս մտաւ ու բոլորը պառկեցրեց  գիշեր  հողի վրա.  Նրա մեծերը  տուն  Նրա կողքին վեր կացավ, որ նրան երկրից բարձրացնի, բայց նա չուզեց և չկերավ  հաց  նրանց հետ.  Յոթերորդ օրը երեխան մահացավ։ Դավթի ծառաները վախենում էին նրան ասել, որ երեխան մահացել է, քանի որ նրանք ասում էին. մենք նրան ասում ենք, որ երեխան մահացել է».  Բայց երբ  Դավիթ  Տեսնելով, որ իր ծառաները միասին շշնջում են, Դավիթը հասկացավ, որ երեխան մահացել է. Դավիթն ասաց իր ծառաներին. «Մի՞թե երեխան մեռած է»։ Ասեցին՝ մեռած է։  Հետո  Դավիթ  վեր կացաւ երկրի վրայից, լուացաւ, օծուեց ու զգեստափոխեց. եւ նա մտաւ Տիրոջ տունը եւ երկրպագեց։ Հետո նա եկավ իր տունը. և երբ նա խնդրեց, կանգնեցին  հաց  նրա առաջ, և նա կերավ։  Նրա ծառաներն ասացին նրան. «Այս ի՞նչ էիր, որ դու արեցիր, քանի դեռ նա կենդանի էր, ծոմ պահեցիր և լաց եղիր երեխայի համար, իսկ երբ երեխան մեռավ, վեր կացար և հաց կերար»։  «Քանի դեռ երեխան ողջ էր, ես ծոմ էի պահում և լաց էի լինում, որովհետև ասացի.  Բայց հիմա նա մեռել է, ինչո՞ւ պահեմ։ Կարո՞ղ եմ նորից հետ բերել նրան: Ես կգնամ նրա մոտ, բայց նա ինձ մոտ չի վերադառնա»:  Դավիթ  մխիթարված  Բաթշեբա  նրա կինը, մտավ նրա մոտ և պառկեց նրա հետ։ Նա մի որդի ծնեց, և նա նրա անունը դրեց Սողոմոն։ Տէրը սիրեց նրան.  և նա ուղարկեց ձեռքով  Նաթան  մարգարեն, և նա նրա անունը դրեց Եդիդիա՝ հանուն Տիրոջ։  Այժմ Հովաբը կռվում էր դեմ  Ռաբբա  որ  երեխաներ  Ամմոնից և գրավեց թագավորական քաղաքը։  Հովաբը պատգամաբերներ ուղարկեց Դավթի մոտ և ասաց.  Ուրեմն հաւաքեցէ՛ք մնացած ժողովուրդը, բանակատեղի դրէք քաղաքի դէմ ու գրաւեցէ՛ք զայն։ չլինի, որ ես վերցնեմ քաղաքը և այն կոչվի իմ անունով»:  Դավիթ  հավաքեց ամբողջ ժողովրդին, գնաց Ռաբբա, կռվեց նրա դեմ և գրավեց այն։  Նա վերցրեց  թագ  իրենց թագավորի գլխից. իսկ նրա քաշը եղել է ա  տաղանդ  ոսկուց, և մեջը թանկարժեք քարեր կային. և դրվեց Դավթի գլխին։ Նա քաղաքից դուրս բերեց մեծ քանակությամբ թալան։  Նա դուրս բերեց մարդկանց, ովքեր այնտեղ էին, դրեց սղոցների տակ, երկաթե ցողունների տակ, երկաթե կացինների տակ և անցկացրեց նրանց միջով.  աղյուս  վառարան; և նա այդպես արեց երկրի բոլոր քաղաքներին  երեխաներ  Ամմոնի. Հետո  Դավիթ  և ամբողջ ժողովուրդը վերադարձավ Երուսաղեմ»։  2 Սամուել 12  

 

 

 

 

 

«Այժմ Հովաբի որդին  Շարույա  հասկացավ, որ թագավորի սիրտը դեպի Աբիսողոմն է։  Հովաբը մարդ ուղարկեց Թեկոա և բերեց մի իմաստունի  կին  այնտեղից և ասաց նրան  սուգ  հագուստ, խնդրում եմ, և մի՛ օծիր քեզ յուղով, այլ եղիր ինչպես մի կին, որը երկար ժամանակ սգացել է մահացածների համար:  Մտի՛ր թագավորի մոտ և այսպես խոսի՛ր նրա հետ»։ Հովաբը այդ խոսքերը դրեց նրա բերանում։  Երբ որ  կին  -ից  Թեկոա  խոսեց թագավորի հետ, նա երեսնիվայր ընկավ գետնին, հարգանք դրսևորեց և ասաց. «Օգնիր, թագավոր»։  Թագավորն ասաց նրան. Նա պատասխանեց. «Իրոք, ես այրի եմ, և ամուսինս մահացել է.  Ձեր  ծառայող  ուներ երկու որդի, և երկուսն էլ միասին կռվեցին դաշտում, և նրանց բաժանող չկար, բայց մեկը հարվածեց մյուսին և սպանեց նրան։  Ահա ամբողջ ընտանիքը ոտքի է կանգնել քո ծառայի դեմ և ասում է. «Փրկի՛ր նրան, ով հարվածել է իր եղբորը, որպեսզի սպանենք նրան իր եղբոր կյանքի համար, որին նա սպանել է, և այդպիսով կործանել նաև ժառանգին»։ Այսպիսով նրանք կհանգցնեն իմ մնացած ածուխը և իմ ամուսնուն ոչ անուն կթողնեն, ոչ էլ մնացորդ երկրի երեսին»։  Թագավորն ասաց կնոջը. «Գնա քո տուն, և ես քո մասին հրաման կտամ»։  Այն  կին  -ից  Թեկոա  «Տէ՛ր իմ, ո՛վ թագաւոր, անօրէնութիւնը թող ըլլայ ինծի ու հօրս տան վրայ, թագաւորն ու անոր.  գահը  անմեղ եղիր»։  Թագավորն ասաց. «Ով քեզ բան ասի՝ բեր ինձ մոտ, նա քեզ այլևս չի անհանգստացնի»։  «Խնդրում եմ, թող թագավորը հիշի քո Տեր Աստծուն, որին վրիժառու է  արյուն  Այլևս մի՛ կործանիր, որ չկորցնեն իմ որդուն։ Նա ասաց.  Այնուհետև  կին  ասաց. «Խնդրում եմ, թույլ տվեք ձեր  ծառայող  Խոսիր իմ տեր թագավորի հետ։ Նա ասաց.  Այն  կին  «Այդ դեպքում ինչո՞ւ եք նման բան մտածել Աստծո ժողովրդի դեմ, որովհետև թագավորն այս խոսքն ասում է մեղավորի պես, որովհետև թագավորն իր աքսորվածին տուն չի բերում։  Որովհետև մենք պետք է մեռնենք և նմանվենք գետնին թափված ջրի, որը նորից չի կարող հավաքվել. Աստված ոչ էլ կյանքն է խլում, այլ միջոցներ է հնարում, որպեսզի աքսորվածը նրանից վտարված չլինի:  Ուրեմն հիմա, քանի որ եկայ այս խօսքը խօսելու իմ տէր թագաւորին հետ, որովհետեւ ժողովուրդը զիս վախեցուց։ Ձեր  ծառայող  «Հիմա ես կխոսեմ թագավորի հետ. գուցե թագավորը կատարի իր ծառայի խնդրանքը»։  Որովհետև թագավորը կլսի և կազատի իրեն  ծառայող  այն մարդու ձեռքից, որը կկործանի ինձ և իմ որդուն միասին Աստծո ժառանգությունից:  Հետո քո  ծառայող  «Խնդրում եմ, թող հանգստանա իմ տեր թագավորի խոսքը. համար որպես ան  հրեշտակ  Աստուծոյ, իմ տէր թագաւորն ալ՝ բարին ու չարը զանազանելու համար։ Թող քո Եհովան Աստված քեզ հետ լինի»։  Այն ժամանակ թագավորը պատասխանեց կնոջը. Այն  կին  «Թող իմ տերը թագավորը հիմա խոսի»։  Թագավորն ասաց. «Հովաբի ձեռքը քեզ հետ է այս ամենում»։ Այն  Կինը պատասխանեց. «Կենդանի է քո հոգին, տեր թագավոր, ոչ ոք չի կարող աջ կամ ձախ թեքվել այն ամենից, ինչ ասել է իմ տեր թագավորը.  ծառայող  Հովաբը հորդորեց ինձ, և այս բոլոր խոսքերը դրեց քո ծառայի բերանը.  փոխել գործի դեմքը ունի քո  ծառայող  Հովաբն այս բանն արեց։ Իմ տերը իմաստուն է, ըստ անի իմաստության  հրեշտակ  Աստծուց՝ իմանալու երկրի վրա եղած բոլոր բաները»։  Թագավորն ասաց Հովաբին.  Աբիսողոմ  հետ».  Հովաբը երեսի վրա ընկավ գետնին, հարգանք դրսևորեց և օրհնեց թագավորին։ Հովաբն ասաց. «Այսօր քո  ծառայող  գիտի, որ ես շնորհ եմ գտել քո աչքի առաջ, տեր իմ, թագավոր, որ թագավորը կատարեց իր ծառայի խնդրանքը»։  Յովաբը վեր կացաւ, գնաց Գեսուր ու բերեց  Աբիսողոմ  դեպի Երուսաղեմ։  Թագավորն ասաց՝ թող վերադառնա իր տունը, բայց իմ երեսը չտեսնի։ Այսպիսով  Աբիսողոմ  վերադարձավ իր տունը և չտեսավ թագավորի երեսը։  Հիմա բոլորովին  Իսրայել  ոչ ոք չկար, որին այդքան գովաբանեին  Աբիսողոմ իր գեղեցկության համար։ Նրա ոտքի ներբանից մինչև իսկ  թագ  նրա գլխում ոչ մի թերություն չկար։  Երբ նա կտրում էր իր գլխի մազերը (այժմ նա կտրում էր դրանք ամեն տարվա վերջում, քանի որ ծանր էր նրա վրա, ուստի կտրում էր դրանք); նա կշռեց իր գլխի մազերը երկու հարյուր սիկղ՝ ըստ թագավորի քաշի։  Աբիսողոմից երեք որդի ծնվեցին և մեկ դուստր, որի անունը Թամար էր։ Նա եղել է ա  կին  գեղեցիկ դեմքով.  Աբիսողոմ  Երկու տարի ապրեց Երուսաղեմում, և թագավորի երեսը չտեսավ։  Հետո  Աբիսողոմ  մարդ ուղարկեց Յովաբին, որպէսզի նրան ուղարկի թագաւորի մօտ, բայց նա չուզեց գալ նրա մօտ։ Հետո նորից ուղարկեց երկրորդ անգամ, բայց չուզեց գալ։  Ուստի նա ասաց իր ծառաներին  գարի  այնտեղ։ Գնա՛ ու կրակի՛ր այն»։ Աբիսողոմի ծառաները այրեցին արտը։  Յովաբը վեր կացաւ ու ուշքի եկաւ  Աբիսողոմ  «Ինչո՞ւ են քո ծառաները իմ արտը հրկիզել»։  Աբիսողոմ  Յովաբը պատասխանեց. «Ահա քեզ մօտ մարդ ուղարկեցի, որ ասեմ. Ավելի լավ կլինի, որ ես դեռ այնտեղ լինեի։ Ուրեմն թող տեսնեմ թագավորի երեսը, և եթե իմ մեջ անօրինություն կա, թող նա սպանի ինձ»։  Յովաբը եկաւ թագաւորի մօտ ու ասաց նրան. Երբ նա կանչեց Աբիսողոմին, նա եկավ թագավորի մոտ և երեսնիվայր խոնարհվեց թագավորի առաջ։ և թագավորը համբուրեց Աբիսողոմին»։ 2 Սամուել 14  

 

 

 

 

 

― ի խոսքով  Տեր  մարգարեների խմբից մեկը  «Զենքով հարվածիր ինձ», բայց նա մերժեց։ Ուստի մարգարեն ասաց. «Որովհետև դու չես հնազանդվել  Տեր, հենց որ դու թողնես ինձ առյուծ  կսպանի քեզ»։ Եվ երբ մարդը գնաց, առյուծը գտավ նրան ու սպանեց։ Մարգարեն գտավ մեկ այլ մարդու և ասաց. «Խփի՛ր ինձ, խնդրում եմ»: Այսպիսով, տղամարդը հարվածել է նրան և վիրավորել։  Հետո մարգարեն գնաց ու կանգնեց ճանապարհի մոտ՝ սպասելով թագավորին։ Նա ծպտվել էր՝ գլխի ժապավենը իջեցրած աչքերին։  Երբ թագավորն անցնում էր կողքով, մարգարեն կանչում է նրան. Եթե նա բացակայում է, դա կլինի քո կյանքը նրա կյանքի համար,  կամ պետք է տաղանդ արծաթ վճարես»։  Մինչ քո ծառան այս ու այն կողմ զբաղված էր, այդ մարդը անհետացավ»։ «Դա քո նախադասությունն է».  Իսրայելի թագավորն ասաց. «Դուք ինքներդ դա ասացիք»: Այնուհետև մարգարեն արագորեն հանեց գլխաշորը նրա աչքերից, և Իսրայելի թագավորը նրան ճանաչեց որպես մարգարեներից մեկը։ Նա ասաց թագավորին. «Ահա թե ինչ է  Տեր  ասում է. «Դուք  ազատ եմ արձակել մի մարդու, որը ես որոշել էի, որ պետք է մահանա: Ուստի դա քո կյանքն է նրա կյանքի համար,  քո ժողովուրդը իր ժողովրդի համար»։  Մռայլ ու զայրացած,  Իսրայելի թագավորը գնաց Սամարիայի իր պալատը»։ Գ Թագաւորաց 20։35-40

 

 

 

‘“This is what the kingdom of God is like. A man scatters seed on the ground. Night and day, whether he sleeps or gets up, the seed sprouts and grows, though he does not know how. All by itself the soil produces grain—first the stalk, then the head, then the full kernel in the head. As soon as the grain is ripe, he puts the sickle to it, because the harvest has come.”’ Mark 4:26-29


 

“Two people owed money to a certain moneylender. One owed him five hundred denarii, and the other fifty. Neither of them had the money to pay him back, so he forgave the debts of both. Now which of them will love him more?”  Simon replied, “I suppose the one who had the bigger debt forgiven.” “You have judged correctly,” Jesus said. Luke 7:41-43


 

‘ “You are the light of the world. A town built on a hill cannot be hidden. 15 Neither do people light a lamp and put it under a bowl. Instead they put it on its stand, and it gives light to everyone in the house.’ Mathew 5:14-15


 

‘On one occasion an expert in the law stood up to test Jesus. “Teacher,” he asked, “what must I do to inherit eternal life?  “What is written in the Law?” he replied. “How do you read it?” He answered, “‘Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your strength and with all your mind]; and, ‘Love your neighbor as yourself.’ “You have answered correctly,” Jesus replied. “Do this and you will live.”But he wanted to justify himself, so he asked Jesus, “And who is my neighbour?”  In reply Jesus said: “A man was going down from Jerusalem to Jericho, when he was attacked by robbers. They stripped him of his clothes, beat him and went away, leaving him half dead.  A priest happened to be going down the same road, and when he saw the man, he passed by on the other side. So too, a Levite, when he came to the place and saw him, passed by on the other side. 33 But a Samaritan, as he traveled, came where the man was; and when he saw him, he took pity on him. He went to him and bandaged his wounds, pouring on oil and wine. Then he put the man on his own donkey, brought him to an inn and took care of him.  The next day he took out two denarii and gave them to the innkeeper. ‘Look after him,’ he said, ‘and when I return, I will reimburse you for any extra expense you may have.’  “Which of these three do you think was a neighbor to the man who fell into the hands of robbers?”  The expert in the law replied, “The one who had mercy on him.” Jesus told him, “Go and do likewise.”’ Luke 10:25-37


 

'Then Jesus said to them, “Suppose you have a friend, and you go to him at midnight and say, ‘Friend, lend me three loaves of bread; a friend of mine on a journey has come to me, and I have no food to offer him.’ And suppose the one inside answers, ‘Don’t bother me. The door is already locked, and my children and I are in bed. I can’t get up and give you anything.’ I tell you, even though he will not get up and give you the bread because of friendship, yet because of your shameless audacity[a] he will surely get up and give you as much as you need. Luke 11:5-8


 

 “Therefore everyone who hears these words of mine and puts them into practice is like a wise man who built his house on the rock. 25 The rain came down, the streams rose, and the winds blew and beat against that house; yet it did not fall, because it had its foundation on the rock. 26 But everyone who hears these words of mine and does not put them into practice is like a foolish man who built his house on sand. 27 The rain came down, the streams rose, and the winds blew and beat against that house, and it fell with a great crash.” Matthew 7:24-27

 

6 “No one sews a patch of unshrunk cloth on an old garment, for the patch will pull away from the garment, making the tear worse. 17 Neither do people pour new wine into old wineskins. If they do, the skins will burst; the wine will run out and the wineskins will be ruined. No, they pour new wine into new wineskins, and both are preserved.” Mathew 9:16-17

 

Or again, how can anyone enter a strong man’s house and carry off his possessions unless he first ties up the strong man? Then he can plunder his house. Mathew 12:29

 

'... “A farmer went out to sow his seed. 4 As he was scattering the seed, some fell along the path, and the birds came and ate it up. Some fell on rocky places, where it did not have much soil. It sprang up quickly, because the soil was shallow. But when the sun came up, the plants were scorched, and they withered because they had no root. Other seed fell among thorns, which grew up and choked the plants. Still other seed fell on good soil, where it produced a crop—a hundred, sixty or thirty times what was sown. Whoever has ears, let them hear.”' Mathew 13:3-9

 

'... “The kingdom of heaven is like a man who sowed good seed in his field. But while everyone was sleeping, his enemy came and sowed weeds among the wheat, and went away. When the wheat sprouted and formed heads, then the weeds also appeared. “The owner’s servants came to him and said, ‘Sir, didn’t you sow good seed in your field? Where then did the weeds come from?' “‘An enemy did this,’ he replied. “The servants asked him, ‘Do you want us to go and pull them up? “‘No,’ he answered, ‘because while you are pulling the weeds, you may uproot the wheat with them. Let both grow together until the harvest. At that time I will tell the harvesters: First collect the weeds and tie them in bundles to be burned; then gather the wheat and bring it into my barn.’” Mathew 13:24-30

 

'...“A man had a fig tree growing in his vineyard, and he went to look for fruit on it but did not find any. So he said to the man who took care of the vineyard, ‘For three years now I’ve been coming to look for fruit on this fig tree and haven’t found any. Cut it down! Why should it use up the soil?’ “‘Sir,’ the man replied, ‘leave it alone for one more year, and I’ll dig around it and fertilize it. If it bears fruit next year, fine! If not, then cut it down.’” Luke 13:6-9

 

'... “The kingdom of heaven is like a mustard seed, which a man took and planted in his field. Though it is the smallest of all seeds, yet when it grows, it is the largest of garden plants and becomes a tree, so that the birds come and perch in its branches.”' Mathew 13:31-32

 

'... “The kingdom of heaven is like yeast that a woman took and mixed into about sixty pounds[a] of flour until it worked all through the dough.” Mathew 13:33

 

'...Again, the kingdom of heaven is like a merchant looking for fine pearls. When he found one of great value, he went away and sold everything he had and bought it.' Matthew 13:45-46

 

 '“Once again, the kingdom of heaven is like a net that was let down into the lake and caught all kinds of fish. When it was full, the fishermen pulled it up on the shore. Then they sat down and collected the good fish in baskets, but threw the bad away. This is how it will be at the end of the age. The angels will come and separate the wicked from the righteous and throw them into the blazing furnace, where there will be weeping and gnashing of teeth. Matthew 13:47-50

 

'The kingdom of heaven is like treasure hidden in a field. When a man found it, he hid it again, and then in his joy went and sold all he had and bought that field.' Mathew 13:44

 

'“See that you do not despise one of these little ones. For I tell you that their angels in heaven always see the face of my Father in heaven. “What do you think? If a man owns a hundred sheep, and one of them wanders away, will he not leave the ninety-nine on the hills and go to look for the one that wandered off? And if he finds it, truly I tell you, he is happier about that one sheep than about the ninety-nine that did not wander off. In the same way your Father in heaven is not willing that any of these little ones should perish.' Mathew 18:10-14


 

'...Therefore, the kingdom of heaven is like a king who wanted to settle accounts with his servants. As he began the settlement, a man who owed him ten thousand bags of gold[a] was brought to him. Since he was not able to pay, the master ordered that he and his wife and his children and all that he had be sold to repay the debt. “At this the servant fell on his knees before him. ‘Be patient with me,’ he begged, ‘and I will pay back everything.’ The servant’s master took pity on him, canceled the debt and let him go. “But when that servant went out, he found one of his fellow servants who owed him a hundred silver coins. He grabbed him and began to choke him. ‘Pay back what you owe me!’ he demanded. “His fellow servant fell to his knees and begged him, ‘Be patient with me, and I will pay it back.’

 “But he refused. Instead, he went off and had the man thrown into prison until he could pay the debt. When the other servants saw what had happened, they were outraged and went and told their master everything that had happened. “Then the master called the servant in. ‘You wicked servant,’ he said, ‘I canceled all that debt of yours because you begged me to. Shouldn’t you have had mercy on your fellow servant just as I had on you?’  In anger his master handed him over to the jailers to be tortured, until he should pay back all he owed. “This is how my heavenly Father will treat each of you unless you forgive your brother or sister from your heart.” Matthew 18:23-35


 

'“Suppose one of you wants to build a tower. Won’t you first sit down and estimate the cost to see if you have enough money to complete it? For if you lay the foundation and are not able to finish it, everyone who sees it will ridicule you,  saying, ‘This person began to build and wasn’t able to finish.’ “Or suppose a king is about to go to war against another king. Won’t he first sit down and consider whether he is able with ten thousand men to oppose the one coming against him with twenty thousand? If he is not able, he will send a delegation while the other is still a long way off and will ask for terms of peace. In the same way, those of you who do not give up everything you have cannot be my disciples.' Luke 14:28-33

 

' “Or suppose a woman has ten silver coins and loses one. Doesn’t she light a lamp, sweep the house and search carefully until she finds it? And when she finds it, she calls her friends and neighbors together and says, ‘Rejoice with me; I have found my lost coin.’ Luke 15:8-9


 

'... “There was a man who had two sons. The younger one said to his father, ‘Father, give me my share of the estate.’ So he divided his property between them. “Not long after that, the younger son got together all he had, set off for a distant country and there squandered his wealth in wild living. After he had spent everything, there was a severe famine in that whole country, and he began to be in need. So he went and hired himself out to a citizen of that country, who sent him to his fields to feed pigs. He longed to fill his stomach with the pods that the pigs were eating, but no one gave him anything. “When he came to his senses, he said, ‘How many of my father’s hired servants have food to spare, and here I am starving to death! I will set out and go back to my father and say to him: Father, I have sinned against heaven and against you. I am no longer worthy to be called your son; make me like one of your hired servants.’ 20 So he got up and went to his father. “But while he was still a long way off, his father saw him and was filled with compassion for him; he ran to his son, threw his arms around him and kissed him. “The son said to him, ‘Father, I have sinned against heaven and against you. I am no longer worthy to be called your son.’“But the father said to his servants, ‘Quick! Bring the best robe and put it on him. Put a ring on his finger and sandals on his feet. Bring the fattened calf and kill it. Let’s have a feast and celebrate. For this son of mine was dead and is alive again; he was lost and is found.’ So they began to celebrate. “Meanwhile, the older son was in the field. When he came near the house, he heard music and dancing. So he called one of the servants and asked him what was going on. ‘Your brother has come,’ he replied, ‘and your father has killed the fattened calf because he has him back safe and sound.’ “The older brother became angry and refused to go in. So his father went out and pleaded with him.  But he answered his father, ‘Look! All these years I’ve been slaving for you and never disobeyed your orders. Yet you never gave me even a young goat so I could celebrate with my friends. But when this son of yours who has squandered your property with prostitutes comes home, you kill the fattened calf for him!’ “‘My son,’ the father said, ‘you are always with me, and everything I have is yours. But we had to celebrate and be glad, because this brother of yours was dead and is alive again; he was lost and is found.’” Luke 15:11-32


 

'“There was a rich man whose manager was accused of wasting his possessions. So he called him in and asked him, ‘What is this I hear about you? Give an account of your management, because you cannot be manager any longer.’“The manager said to himself, ‘What shall I do now? My master is taking away my job. I’m not strong enough to dig, and I’m ashamed to beg— I know what I’ll do so that, when I lose my job here, people will welcome me into their houses.’ “So he called in each one of his master’s debtors. He asked the first, ‘How much do you owe my master?’ “‘Nine hundred gallons[a] of olive oil,’ he replied. “The manager told him, ‘Take your bill, sit down quickly, and make it four hundred and fifty.’ “Then he asked the second, ‘And how much do you owe?’“‘A thousand bushels[b] of wheat,’ he replied.

“He told him, ‘Take your bill and make it eight hundred.’ “The master commended the dishonest manager because he had acted shrewdly. For the people of this world are more shrewd in dealing with their own kind than are the people of the light.  I tell you, use worldly wealth to gain friends for yourselves, so that when it is gone, you will be welcomed into eternal dwellings “Whoever can be trusted with very little can also be trusted with much, and whoever is dishonest with very little will also be dishonest with much. So if you have not been trustworthy in handling worldly wealth, who will trust you with true riches? And if you have not been trustworthy with someone else’s property, who will give you property of your own? “No one can serve two masters. Either you will hate the one and love the other, or you will be devoted to the one and despise the other. You cannot serve both God and money.” Luke 16:1-13


 

“There was a rich man who was dressed in purple and fine linen and lived in luxury every day. At his gate was laid a beggar named Lazarus, covered with sores and longing to eat what fell from the rich man’s table. Even the dogs came and licked his sores.“The time came when the beggar died and the angels carried him to Abraham’s side. The rich man also died and was buried. In Hades, where he was in torment, he looked up and saw Abraham far away, with Lazarus by his side. So he called to him, ‘Father Abraham, have pity on me and send Lazarus to dip the tip of his finger in water and cool my tongue, because I am in agony in this fire.’ “But Abraham replied, ‘Son, remember that in your lifetime you received your good things, while Lazarus received bad things, but now he is comforted here and you are in agony. And besides all this, between us and you a great chasm has been set in place, so that those who want to go from here to you cannot, nor can anyone cross over from there to us.’ “He answered, ‘Then I beg you, father, send Lazarus to my family, for I have five brothers. Let him warn them, so that they will not also come to this place of torment.’

“Abraham replied, ‘They have Moses and the Prophets; let them listen to them.’ “‘No, father Abraham,’ he said, ‘but if someone from the dead goes to them, they will repent.’ “He said to him, ‘If they do not listen to Moses and the Prophets, they will not be convinced even if someone rises from the dead.’” Luke 16:19-31


 

'...“Suppose one of you has a servant plowing or looking after the sheep. Will he say to the servant when he comes in from the field, ‘Come along now and sit down to eat’? 8 Won’t he rather say, ‘Prepare my supper, get yourself ready and wait on me while I eat and drink; after that you may eat and drink’? 9 Will he thank the servant because he did what he was told to do? 10 So you also, when you have done everything you were told to do, should say, ‘We are unworthy servants; we have only done our duty.’”' Luke 17:7-10


 

'...“In a certain town there was a judge who neither feared God nor cared what people thought. And there was a widow in that town who kept coming to him with the plea, ‘Grant me justice against my adversary.’ “For some time he refused. But finally he said to himself, ‘Even though I don’t fear God or care what people think, yet because this widow keeps bothering me, I will see that she gets justice, so that she won’t eventually come and attack me!’”And the Lord said, “Listen to what the unjust judge says. And will not God bring about justice for his chosen ones, who cry out to him day and night? Will he keep putting them off? I tell you, he will see that they get justice, and quickly. However, when the Son of Man comes, will he find faith on the earth?” Luke 18:1-8


 

'... “Two men went up to the temple to pray, one a Pharisee and the other a tax collector.  The Pharisee stood by himself and prayed: ‘God, I thank you that I am not like other people—robbers, evildoers, adulterers—or even like this tax collector.  I fast twice a week and give a tenth of all I get.’ “But the tax collector stood at a distance. He would not even look up to heaven, but beat his breast and said, ‘God, have mercy on me, a sinner.’ “I tell you that this man, rather than the other, went home justified before God. For all those who exalt themselves will be humbled, and those who humble themselves will be exalted.” Luke 18:9-14


 

'...“For the kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire workers for his vineyard. He agreed to pay them a denarius[a] for the day and sent them into his vineyard. “About nine in the morning he went out and saw others standing in the marketplace doing nothing. He told them, ‘You also go and work in my vineyard, and I will pay you whatever is right.’ So they went. “He went out again about noon and about three in the afternoon and did the same thing. About five in the afternoon he went out and found still others standing around. He asked them, ‘Why have you been standing here all day long doing nothing?’ “‘Because no one has hired us,’ they answered.

“He said to them, ‘You also go and work in my vineyard.’ “When evening came, the owner of the vineyard said to his foreman, ‘Call the workers and pay them their wages, beginning with the last ones hired and going on to the first.’

“The workers who were hired about five in the afternoon came and each received a denarius. So when those came who were hired first, they expected to receive more. But each one of them also received a denarius. When they received it, they began to grumble against the landowner. ‘These who were hired last worked only one hour,’ they said, ‘and you have made them equal to us who have borne the burden of the work and the heat of the day.’ “But he answered one of them, ‘I am not being unfair to you, friend. Didn’t you agree to work for a denarius? Take your pay and go. I want to give the one who was hired last the same as I gave you. Don’t I have the right to do what I want with my own money? Or are you envious because I am generous?’ “So the last will be first, and the first will be last.”  Matthew 20:1-16


 

“What do you think? There was a man who had two sons. He went to the first and said, ‘Son, go and work today in the vineyard.’ “‘I will not,’ he answered, but later he changed his mind and went. “Then the father went to the other son and said the same thing. He answered, ‘I will, sir,’ but he did not go. “Which of the two did what his father wanted?”

“The first,” they answered. Jesus said to them, “Truly I tell you, the tax collectors and the prostitutes are entering the kingdom of God ahead of you.  For John came to you to show you the way of righteousness, and you did not believe him, but the tax collectors and the prostitutes did. And even after you saw this, you did not repent and believe him.  Matthew 21:28-32


 

'...“Listen to another parable: There was a landowner who planted a vineyard. He put a wall around it, dug a winepress in it and built a watchtower. Then he rented the vineyard to some farmers and moved to another place. When the harvest time approached, he sent his servants to the tenants to collect his fruit.“The tenants seized his servants; they beat one, killed another, and stoned a third. Then he sent other servants to them, more than the first time, and the tenants treated them the same way. Last of all, he sent his son to them. ‘They will respect my son,’ he said. “But when the tenants saw the son, they said to each other, ‘This is the heir. Come, let’s kill him and take his inheritance.’  So they took him and threw him out of the vineyard and killed him. “Therefore, when the owner of the vineyard comes, what will he do to those tenants?” “He will bring those wretches to a wretched end,” they replied, “and he will rent the vineyard to other tenants, who will give him his share of the crop at harvest time.” Matthew 21:33-41



 

'...“The kingdom of heaven is like a king who prepared a wedding banquet for his son. He sent his servants to those who had been invited to the banquet to tell them to come, but they refused to come.“Then he sent some more servants and said, ‘Tell those who have been invited that I have prepared my dinner: My oxen and fattened cattle have been butchered, and everything is ready. Come to the wedding banquet.’ “But they paid no attention and went off—one to his field, another to his business. The rest seized his servants, mistreated them and killed them. The king was enraged. He sent his army and destroyed those murderers and burned their city. “Then he said to his servants, ‘The wedding banquet is ready, but those I invited did not deserve to come. So go to the street corners and invite to the banquet anyone you find.’ So the servants went out into the streets and gathered all the people they could find, the bad as well as the good, and the wedding hall was filled with guests. “But when the king came in to see the guests, he noticed a man there who was not wearing wedding clothes. He asked, ‘How did you get in here without wedding clothes, friend?’ The man was speechless. “Then the king told the attendants, ‘Tie him hand and foot, and throw him outside, into the darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.’ “For many are invited, but few are chosen.”   Matthew 22:1-14



 

 '...“Now learn this lesson from the fig tree: As soon as its twigs get tender and its leaves come out, you know that summer is near. Even so, when you see all these things, you know that it is near, right at the door. Truly I tell you, this generation will certainly not pass away until all these things have happened. Heaven and earth will pass away, but my words will never pass away.'  Matthew 24:32-35


 

“Therefore keep watch, because you do not know on what day your Lord will come. But understand this: If the owner of the house had known at what time of night the thief was coming, he would have kept watch and would not have let his house be broken into. So you also must be ready, because the Son of Man will come at an hour when you do not expect him. “Who then is the faithful and wise servant, whom the master has put in charge of the servants in his household to give them their food at the proper time? It will be good for that servant whose master finds him doing so when he returns. Truly I tell you, he will put him in charge of all his possessions. But suppose that servant is wicked and says to himself, ‘My master is staying away a long time,’ and he then begins to beat his fellow servants and to eat and drink with drunkards. The master of that servant will come on a day when he does not expect him and at an hour he is not aware of. He will cut him to pieces and assign him a place with the hypocrites, where there will be weeping and gnashing of teeth. Matthew 24:42-51


 

“At that time the kingdom of heaven will be like ten virgins who took their lamps and went out to meet the bridegroom. Five of them were foolish and five were wise. The foolish ones took their lamps but did not take any oil with them. The wise ones, however, took oil in jars along with their lamps. The bridegroom was a long time in coming, and they all became drowsy and fell asleep. “At midnight the cry rang out: ‘Here’s the bridegroom! Come out to meet him!’ “Then all the virgins woke up and trimmed their lamps. The foolish ones said to the wise, ‘Give us some of your oil; our lamps are going out.’ “‘No,’ they replied, ‘there may not be enough for both us and you. Instead, go to those who sell oil and buy some for yourselves.’ “But while they were on their way to buy the oil, the bridegroom arrived. The virgins who were ready went in with him to the wedding banquet. And the door was shut. “Later the others also came. ‘Lord, Lord,’ they said, ‘open the door for us!’ “But he replied, ‘Truly I tell you, I don’t know you.’ “Therefore keep watch, because you do not know the day or the hour.  Matthew 25:1-13


 

 “Again, it will be like a man going on a journey, who called his servants and entrusted his wealth to them. To one he gave five bags of gold, to another two bags, and to another one bag, each according to his ability. Then he went on his journey. The man who had received five bags of gold went at once and put his money to work and gained five bags more. So also, the one with two bags of gold gained two more. But the man who had received one bag went off, dug a hole in the ground and hid his master’s money. “After a long time the master of those servants returned and settled accounts with them. The man who had received five bags of gold brought the other five. ‘Master,’ he said, ‘you entrusted me with five bags of gold. See, I have gained five more.’ “His master replied, ‘Well done, good and faithful servant! You have been faithful with a few things; I will put you in charge of many things. Come and share your master’s happiness!’

“The man with two bags of gold also came. ‘Master,’ he said, ‘you entrusted me with two bags of gold; see, I have gained two more.’ “His master replied, ‘Well done, good and faithful servant! You have been faithful with a few things; I will put you in charge of many things. Come and share your master’s happiness!’ “Then the man who had received one bag of gold came. ‘Master,’ he said, ‘I knew that you are a hard man, harvesting where you have not sown and gathering where you have not scattered seed. So I was afraid and went out and hid your gold in the ground. See, here is what belongs to you.’ “His master replied, ‘You wicked, lazy servant! So you knew that I harvest where I have not sown and gather where I have not scattered seed? Well then, you should have put my money on deposit with the bankers, so that when I returned I would have received it back with interest. “‘So take the bag of gold from him and give it to the one who has ten bags. For whoever has will be given more, and they will have an abundance. Whoever does not have, even what they have will be taken from them. And throw that worthless servant outside, into the darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.’  Matthew 25:14-30


 

“When the Son of Man comes in his glory, and all the angels with him, he will sit on his glorious throne. All the nations will be gathered before him, and he will separate the people one from another as a shepherd separates the sheep from the goats. He will put the sheep on his right and the goats on his left. “Then the King will say to those on his right, ‘Come, you who are blessed by my Father; take your inheritance, the kingdom prepared for you since the creation of the world. For I was hungry and you gave me something to eat, I was thirsty and you gave me something to drink, I was a stranger and you invited me in, I needed clothes and you clothed me, I was sick and you looked after me, I was in prison and you came to visit me.’ “Then the righteous will answer him, ‘Lord, when did we see you hungry and feed you, or thirsty and give you something to drink? When did we see you a stranger and invite you in, or needing clothes and clothe you? When did we see you sick or in prison and go to visit you?’ “The King will reply, ‘Truly I tell you, whatever you did for one of the least of these brothers and sisters of mine, you did for me.’ “Then he will say to those on his left, ‘Depart from me, you who are cursed, into the eternal fire prepared for the devil and his angels. For I was hungry and you gave me nothing to eat, I was thirsty and you gave me nothing to drink, I was a stranger and you did not invite me in, I needed clothes and you did not clothe me, I was sick and in prison and you did not look after me.’ “They also will answer, ‘Lord, when did we see you hungry or thirsty or a stranger or needing clothes or sick or in prison, and did not help you?’ “He will reply, ‘Truly I tell you, whatever you did not do for one of the least of these, you did not do for me.’ “Then they will go away to eternal punishment, but the righteous to eternal life.” Matthew 25:31-46


 

“When someone invites you to a wedding feast, do not take the place of honor, for a person more distinguished than you may have been invited. If so, the host who invited both of you will come and say to you, ‘Give this person your seat.’ Then, humiliated, you will have to take the least important place. But when you are invited, take the lowest place, so that when your host comes, he will say to you, ‘Friend, move up to a better place.’ Then you will be honored in the presence of all the other guests. For all those who exalt themselves will be humbled, and those who humble themselves will be exalted.” Then Jesus said to his host, “When you give a luncheon or dinner, do not invite your friends, your brothers or sisters, your relatives, or your rich neighbors; if you do, they may invite you back and so you will be repaid. But when you give a banquet, invite the poor, the crippled, the lame, the blind, and you will be blessed. Although they cannot repay you, you will be repaid at the resurrection of the righteous.”  Luke 14:7-14



 

'...That same day Jesus went out of the house and sat by the lake. Such large crowds gathered around him that he got into a boat and sat in it, while all the people stood on the shore. Then he told them many things in parables, saying: “A farmer went out to sow his seed. As he was scattering the seed, some fell along the path, and the birds came and ate it up.Some fell on rocky places, where it did not have much soil. It sprang up quickly, because the soil was shallow. 6 But when the sun came up, the plants were scorched, and they withered because they had no root. Other seed fell among thorns, which grew up and choked the plants. Still other seed fell on good soil, where it produced a crop—a hundred, sixty or thirty times what was sown. Whoever has ears, let them hear.” The disciples came to him and asked, “Why do you speak to the people in parables?” He replied, “Because the knowledge of the secrets of the kingdom of heaven has been given to you, but not to them. Whoever has will be given more, and they will have an abundance. Whoever does not have, even what they have will be taken from them. This is why I speak to them in parables:

“Though seeing, they do not see; though hearing, they do not hear or understand. In them is fulfilled the prophecy of Isaiah: “‘You will be ever hearing but never understanding; you will be ever seeing but never perceiving. For this people’s heart has become calloused;  they hardly hear with their ears,  and they have closed their eyes. Otherwise they might see with their eyes, hear with their ears, understand with their hearts
and turn, and I would heal them.'
But blessed are your eyes because they see, and your ears because they hear. 17 For truly I tell you, many prophets and righteous people longed to see what you see but did not see it, and to hear what you hear but did not hear it. “Listen then to what the parable of the sower means: When anyone hears the message about the kingdom and does not understand it, the evil one comes and snatches away what was sown in their heart. This is the seed sown along the path. The seed falling on rocky ground refers to someone who hears the word and at once receives it with joy. But since they have no root, they last only a short time. When trouble or persecution comes because of the word, they quickly fall away. The seed falling among the thorns refers to someone who hears the word, but the worries of this life and the deceitfulness of wealth choke the word, making it unfruitful. But the seed falling on good soil refers to someone who hears the word and understands it. This is the one who produces a crop, yielding a hundred, sixty or thirty times what was sown.”  Matthew 13:1-23


 

'..."The kingdom of heaven is likened unto a man which sowed good seed in his field: But while men slept, his enemy came and sowed tares among the wheat, and went his way. But when the blade was sprung up, and brought forth fruit, then appeared the tares also. So the servants of the householder came and said unto him, Sir, didst not thou sow good seed in thy field? from whence then hath it tares? He said unto them, An enemy hath done this. The servants said unto him, Wilt thou then that we go and gather them up? But he said, Nay; lest while ye gather up the tares, ye root up also the wheat with them. Let both grow together until the harvest: and in the time of harvest I will say to the reapers, Gather ye together first the tares, and bind them in bundles to burn them: but gather the wheat into my barn.' Matthew 13:24-30,



 

'...“This is what the kingdom of God is like. A man scatters seed on the ground. Night and day, whether he sleeps or gets up, the seed sprouts and grows, though he does not know how. All by itself the soil produces grain—first the stalk, then the head, then the full kernel in the head. As soon as the grain is ripe, he puts the sickle to it, because the harvest has come.”….. Again he said, “What shall we say the kingdom of God is like, or what parable shall we use to describe it? It is like a mustard seed, which is the smallest of all seeds on earth. Yet when planted, it grows and becomes the largest of all garden plants, with such big branches that the birds can perch in its shade.” With many similar parables Jesus spoke the word to them, as much as they could understand. He did not say anything to them without using a parable. But when he was alone with his own disciples, he explained everything.  Mark 04:26-34

 

 '“Again, the kingdom of heaven is like a merchant looking for fine pearls."' Matthew 13:45


 

'“Once again, the kingdom of heaven is like a net that was let down into the lake and caught all kinds of fish. When it was full, the fishermen pulled it up on the shore. Then they sat down and collected the good fish in baskets, but threw the bad away. This is how it will be at the end of the age. The angels will come and separate the wicked from the righteous and throw them into the blazing furnace, where there will be weeping and gnashing of teeth. “Have you understood all these things?” Jesus asked. “Yes,” they replied. He said to them, “Therefore every teacher of the law who has become a disciple in the kingdom of heaven is like the owner of a house who brings out of his storeroom new treasures as well as old.” Matthew 13:47-53


 

'... “The ground of a certain rich man yielded an abundant harvest. He thought to himself, ‘What shall I do? I have no place to store my crops.’ “Then he said, ‘This is what I’ll do. I will tear down my barns and build bigger ones, and there I will store my surplus grain. And I’ll say to myself, “You have plenty of grain laid up for many years. Take life easy; eat, drink and be merry.”’“But God said to him, ‘You fool! This very night your life will be demanded from you. Then who will get what you have prepared for yourself?’ “This is how it will be with whoever stores up things for themselves but is not rich toward God.”' Luke 12:16-21


 

'...Keep awake therefore, for you do not know on what day your Lord is coming. But understand this: if the owner of the house had known in what part of the night the thief was coming, he would have stayed awake and would not have let his house be broken into. Therefore you also must be ready, for the Son of Man is coming at an unexpected hour. “Who then is the faithful and wise slave, whom his master has put in charge of his household, to give the other slaves their allowance of food at the proper time? Blessed is that slave whom his master will find at work when he arrives. Truly I tell you, he will put that one in charge of all his possessions. But if that wicked slave says to himself, ‘My master is delayed,’ and he begins to beat his fellow slaves, and eats and drinks with drunkards, the master of that slave will come on a day when he does not expect him and at an hour that he does not know. He will cut him in pieces and put him with the hypocrites, where there will be weeping and gnashing of teeth. Matthew 24:42–24:51

 

'...“The kingdom of heaven is like a mustard seed that someone took and sowed in his field; it is the smallest of all the seeds, but when it has grown it is the greatest of shrubs and becomes a tree, so that the birds of the air come and make nests in its branches.”' Matthew 13:31–13:32

 

'“What shall I compare the kingdom of God to? It is like yeast that a woman took and mixed into about sixty pounds of flour until it worked all through the dough.” Luke 13:20-21

 

'...“What do you think? If a man owns a hundred sheep, and one of them wanders away, will he not leave the ninety-nine on the hills and go to look for the one that wandered off? And if he finds it, truly I tell you, he is happier about that one sheep than about the ninety-nine that did not wander off. In the same way your Father in heaven is not willing that any of these little ones should perish.' Matthew 18:12-14

 

'...“The kingdom of heaven is like a king who prepared a wedding banquet for his son. He sent his servants to those who had been invited to the banquet to tell them to come, but they refused to come. “Then he sent some more servants and said, ‘Tell those who have been invited that I have prepared my dinner: My oxen and fattened cattle have been butchered, and everything is ready. Come to the wedding banquet.’ “But they paid no attention and went off—one to his field, another to his business. The rest seized his servants, mistreated them and killed them. The king was enraged. He sent his army and destroyed those murderers and burned their city. “Then he said to his servants, ‘The wedding banquet is ready, but those I invited did not deserve to come. So go to the street corners and invite to the banquet anyone you find.’ So the servants went out into the streets and gathered all the people they could find, the bad as well as the good, and the wedding hall was filled with guests.“But when the king came in to see the guests, he noticed a man there who was not wearing wedding clothes. He asked, ‘How did you get in here without wedding clothes, friend?’ The man was speechless.“Then the king told the attendants, ‘Tie him hand and foot, and throw him outside, into the darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.’ “For many are invited, but few are chosen.” Matthew 22:1-14

«Նա է, ով ձեզ հնարավորություն է տալիս ճանապարհորդել ցամաքով և ծովով, մինչև որ, երբ դուք նավերի մեջ եք, և նրանք նրանց հետ նավարկում են բարի քամով, և նրանք ուրախանում են դրանով, գալիս է փոթորիկ քամի, և ալիքները գալիս են նրանց վրա ամենուր, և նրանք ենթադրում են. որ նրանք շրջապատված են, աղաչում են Աստծուն, անկեղծ են Նրան կրոնում.  Բայց երբ Նա փրկում է նրանց, նրանք անմիջապես անիրավություն են գործում երկրի վրա: Ով մարդկություն, ձեր անարդարությունը միայն ձեր դեմ է, [լինելով սոսկ] աշխարհիկ կյանքի վայելք: Այնուհետև ձեր վերադարձը դեպի Մեզ է, և մենք ձեզ կտեղեկացնենք այն, ինչ անում էիք»: Ղուրան 10:22-23

 

 

 

― Նա երկնքից ջուր է ուղարկում, որը լցնում է գետերի հուները, ամեն մեկը իր չափի չափով։ Հոսքն իր մակերեսին կրում է աճող փրփուրի շերտ, ինչպես փրփուրը, որն առաջանում է, երբ մարդիկ մետաղներ են հալեցնում կրակի մեջ՝ զարդեր և գործիքներ պատրաստելու համար. այս կերպ Աստված ցույց է տալիս ճշմարտությունն ու կեղծը. փրփուրն անհետանում է, բայց այն, ինչ օգուտ է մարդուն։ հետ է մնում. Աստված այսպես է նկարազարդում:  Որովհետև նրանք, ովքեր արձագանքել են իրենց Տիրոջը, լավագույն [պարգևը] է, իսկ նրանք, ովքեր չեն արձագանքել Նրան, եթե ունենային այն ամենը, ինչ կա երկրի վրա ամբողջությամբ և դրա հետ միասին, նրանք [կփորձեին] փրկագնել իրենց: դրանով իսկ. Նրանք կունենան ամենավատ հաշիվը, և նրանց ապաստանը դժոխքն է, իսկ թշվառ է հանգստավայրը»: Ղուրան 13:18-19

 

Դու չե՞ս տեսել, թե ինչպես է Աստված նմանություն արել: Բարի խոսքը բարի ծառի պես է. նրա արմատները ամուր են, իսկ ճյուղերը՝ երկնքում. այն ամեն սեզոնին տալիս է իր արտադրանքը իր Տիրոջ թույլտվությամբ: Այսպիսով, Աստված մարդկանց համար նմանություններ է անում. երևի կհիշեն. Եվ ապականված խոսքի նմանությունը նման է ապականված ծառի, որը արմատախիլ է արել երկրից և չունի հաստատություն: Աստված հաստատում է նրանց, ովքեր հավատում են հաստատուն խոսքով, ներկա կյանքում և գալիք աշխարհում. և Աստված մոլորեցնում է չարագործներին. և Աստված անում է այն, ինչ կամենա: Ղուրան 14:24-27

 

 

«Ուրեմն նա, ով գիտի, որ այն, ինչ հայտնվեց քեզ քո Տիրոջից, ճշմարտությո՞ւն է, ով կույր է: Նրանց միայն կհիշեցվի, թե ովքեր են հասկացող մարդիկ. Նրանք, ովքեր կատարում են Աստծո ուխտը և չեն խախտում պայմանագիրը, և նրանք, ովքեր միանում են նրան, ինչին Ալլահը հրամայել է միանալ, և վախենում են իրենց Տիրոջից և վախենում են [իրենց չարությունից: ] հաշիվը, և նրանք, ովքեր համբերատար են, փնտրում են իրենց Տիրոջ երեսը, և կատարում են աղոթք և ծախսում են այն ամենից, ինչ մենք տվել ենք նրանց գաղտնի և հրապարակայնորեն, և կանխում են չարը բարիով, նրանք կունենան [այս] տան բարի հետևանքը. մշտական բնակություն; նրանք կմտնեն նրանց հետ, ովքեր արդար են եղել իրենց հայրերից, նրանց ամուսիններից և նրանց սերունդներից: Եվ հրեշտակները կմտնեն նրանց վրա ամեն դռնից՝ [ասելով].  «Խաղաղություն լինի քեզ այն բանի համար, ինչ համբերությամբ դիմացել ես: Եվ գերազանց է վերջին տունը»:  Բայց նրանք, ովքեր դրժում են Աստծո ուխտը այն կնքելուց հետո և խզում են այն, ինչին Աստված հրամայել է միանալ, և ապականություն են տարածում երկրի վրա, նրանց համար է անեծքը, և նրանք կունենան ամենավատ տունը:  Աստված տրամադրում է, ում կամենա և սահմանափակում է [այն]: Եվ նրանք ուրախանում են աշխարհիկ կյանքով, մինչդեռ աշխարհիկ կյանքն այլևս այլևս չէ, բացի [կարճ] վայելքից»:  Ղուրան 13:20-26

 

«Աստված առակ է պատմում ապահով և խաղաղ քաղաքի մասին, որը շրջապատված է առատ ապրուստով։ Նրա բնակիչները մերժեցին Աստծո առատաձեռնությունները, և Նա ստիպեց նրանց սովից և վախից տառապել իրենց գործերի արդյունքում: Եվ, անշուշտ, նրանց միջից մի Մարգարեն եկավ, բայց նրանք մերժեցին նրան, ուստի պատիժը հասավ նրանց, երբ նրանք անարդար էին: Ուրեմն կերեք այն, ինչ Աստված տվել է ձեզ՝ օրինական և բարի, և շնորհակալություն հայտնեք Աստծու շնորհի համար, եթե Նրան եք ծառայում: Միակ բաները, որոնք անօրինական են ձեզ համար, սատկած անասունների մարմինն է, արյունը, խոզի միսը և այն, ինչը չի օծվում Աստծո անունով: Բայց արտակարգ իրավիճակներում, առանց օրինազանցության և ապստամբության մտադրության, (նման բաներ օգտագործելը վիրավորանք չէ): Աստված, անշուշտ, Ամենաներող և ողորմած է: (Անհավատներ), մի՛ հետևեք այն ամենին, ինչ ձեր սուտ լեզուները կարող են ասել, որ օրինական է կամ անօրինական՝ Աստծո դեմ սուտ հորինելը: Նրանք, ովքեր սուտ են հորինում Աստծո դեմ, երջանկություն չեն ունենա: (Նման կեղծիքի դեպքում) միայն չնչին շահույթ է. բայց նրանք կունենան ամենասարսափելի պատիժը»։ Ղուրան 16:112-117

 

 

 

«Աստված մի առակ է պատմում անօգնական ծառայի և մեկի մասին, ում նա պատվաբեր պաշարներ է տվել և ով ծախսել է Աստծո գործի համար մասնավոր և հրապարակավ: Այս երկու մարդկանց կարելի՞ է հավասար համարել։ Միայն Աստված է արժանի բոլոր գովասանքի, բայց շատերը չգիտեն: Ղուրան 16:75

 

 

― Աստված մի առակ է պատմում երկու մարդու մասին։ Նրանցից մեկը բութ է ու անպետք ու բեռ ընկերոջ վրա։ Ուր էլ գնում է, վերադառնում է առանց ոչինչի։ Նրան կարելի՞ է հավասար համարել արդարություն պահպանողին ու ճիշտ ճանապարհով գնացողին։ Աստծուն են պատկանում երկնքի և երկրի բոլոր գաղտնիքները։ Աստծուց միայն մի աչք թարթել է պահանջվում, կամ նույնիսկ ավելի քիչ, որպեսզի այն դառնա Դատաստանի օր: Աստված զորություն ունի ամեն բանի վրա»։  Ղուրան 16:76-77

 

 

«Այս Ղուրանում մենք հիշատակել ենք բոլոր տեսակի օրինակներ մարդու համար, բայց մարդկանց մեծամասնությունը անհավատությամբ երես է դարձնում»: Ղուրան 17:89

 

«Աստված չի վարանում որևէ բանի մասին առակներ ասել նույնիսկ մժեղի մասին։ Հավատացյալները գիտեն, որ դա ճշմարտությունն է իրենց Տիրոջից, բայց նրանք, ովքեր ժխտում են ճշմարտությունը, ասում են. «Ի՞նչ է ուզում Աստված նման առակներով»: Իրականում, նման առակներով Աստված շատերին մոլորեցնում և առաջնորդում է։ Այնուամենայնիվ, Նա միայն մոլորեցնում է չարագործներին  ովքեր դրժում են Իր հետ կնքած ուխտը և այն հարաբերությունները, որոնք Նա պատվիրել է պահել և չարիք են տարածում երկրում: Սրանք են, ովքեր շատ են կորցնում»։ Ղուրան 2:26

 

 

 

«Ով դուք, ովքեր հավատում եք. Իզուր մի մատուցեք ձեր Sadaqah (բարեգործություն) ձեր առատաձեռնության հիշեցումներով կամ վիրավորանքներով, ինչպես նա, ով ծախսում է իր հարստությունը մարդկանց երևալու համար, և նա չի հավատում Աստծուն, ոչ էլ Վերջին օրվան: Նրա նմանությունը հարթ ժայռի նմանություն է, որի վրա մի փոքր փոշի կա. դրա վրա հորդառատ անձրև է գալիս, որը մերկ է թողնում: Նրանք իրենց վաստակածով ոչինչ չեն կարողանում անել։ Եվ Աստված  չի առաջնորդում անհավատ ժողովրդին. Նրանց օրինակը, ովքեր ծախսում են իրենց ունեցվածքը Աստծուն հաճոյանալու համար՝ իրենց հաստատակամ և անկեղծ մտադրությունից ելնելով, նման է պարարտ հողի վրա գտնվող պարտեզին, որը հորդառատ անձրևից կամ նույնիսկ անձրևից հետո կրկնակի բերք է տալիս: Աստված լավ գիտի, թե ինչ եք անում: (Ի՞նչ կարծիքի եք դեպքի մասին) ձեզանից մեկի մասին, ով ցանկանում է ունենալ արմավենու և խաղողի այգի, որտեղ ջուր է հոսում և բոլոր տեսակի մրգեր է տալիս, հատկապես, եթե նա մեծ տարիքում է և ունի թույլ երեխաներ, որոնք կարիք ունեն. աջակցություն, իսկ հետո կրակով փոթորիկը հարվածում է այգուն և այրում այն գետնին։ Աստված այսպես է բացատրում ձեզ իր ապացույցները, որպեսզի մտածեք»։  Ղուրան 2:264-266

 

 

 

«Աստված երկնքի և երկրի լույսն է։ Նրա լույսի փոխաբերությունը մի խորշ է, որի մեջ բաժակի մեջ դրված ճրագ կա: Ապակին նման է փայլուն աստղի, որը վառվում է օրհնված ձիթենու ծառից, որը ոչ արևելյան է, ոչ արևմտյան: Նրա յուղը գրեթե վառվում է, չնայած նրան, որ կրակը չի դիպչել: Այն լույս է լույսի վրա: Աստված ուղղորդում է դեպի Իր լույսը, ում ցանկանում է: Աստված օգտագործում է տարբեր փոխաբերություններ. Նա գիտություն ունի ամեն ինչի մասին: (Այս խորշը) գտնվում է այն տներում, որոնք Աստված հայտարարել է, որ մեծ հարգանք են վայելում, և Նրա անունը փառքով նշվում է այնտեղ առավոտյան և երեկոյան այն մարդկանց կողմից, ովքեր չեն կարող շեղվել առևտրով կամ սակարկել Աստծուն երկրպագելուց, իրենց աղոթքներն ասելուց և վճարելուց: կրոնական հարկ. Նրանք անում են այս բաները, քանի որ վախենում են այն օրվանից, երբ բոլոր սրտերն ու աչքերը կենթարկվեն սարսափելի անկարգությունների և ճգնաժամի: (Նրանք երկրպագում են Նրան), որպեսզի Աստված հատուցի նրանց լավագույն արարքները և տա նրանց ավելին Իր բարիքների միջոցով: Աստված ում ուզում է, առանց հաշվի է տալիս»: Ղուրան 24:35-58

 

 

«Անհավատների գործերը նման են միրաժի, որը ծարավը ջուր է համարում, մինչև որ մոտենա և ոչինչ չգտնի։ Փոխարենը նա գտնում է Աստծուն, ով տալիս է իրեն իր արժանի հատուցումը: Աստծո հաշիվն արագ է»։ Ղուրան 24:39

 

«…Եվ նրանց համար բերեք քաղաքի տանտերերի առակը, երբ սուրհանդակները եկան այնտեղ: Մենք նրանց երկու առաքյալ ուղարկեցինք, բայց նրանք երկուսին էլ հերքեցին, և մենք նրանց երրորդով ամրացրինք: Նրանք ասացին. «Մենք ձեզ առաքյալներ ենք»: Նրանք ասացին. «Դուք ոչ այլ ինչ եք, քան մեզ նման մարդիկ, և ողորմածը ոչինչ չի ուղարկել. դու միայն ստում ես»։ Նրանք ասացին. «Մեր Տերը գիտի, որ մենք առաքյալներ ենք ձեզ:  Իսկ մեր միակ պարտականությունը հստակ հաղորդակցությունն է»։ Նրանք ասացին. «Մենք ձեր մեջ չար նախանշան ենք տեսնում. եթե չհանձնվես, մենք քեզ կքարկոծենք, և մեր կողմից ցավալի պատիժ կհասնի քեզ»։ Նրանք ասացին. «Ձեր չար նախանշանը ձեզ վրա է. Արդյո՞ք դա այն պատճառով է, որ ձեզ հիշեցրել են: Բայց դուք շռայլ ժողովուրդ եք»։ Հետո մի մարդ վազելով եկավ քաղաքի ամենահեռավոր հատվածից։ Նա ասաց. «Ով իմ ժողովուրդ, հետևիր առաքյալներին: Հետևեք նրանց, ովքեր ձեզանից վարձ չեն պահանջում, և իրենք առաջնորդվում են: «Եվ ինչու ես չպետք է երկրպագեմ Նրան, ով ստեղծել է ինձ, և ում մոտ դուք կվերադառնաք: Նրա փոխարեն այլ աստվածներ վերցնե՞մ: Եթե Ողորմածը չարիք կամենա ինձ համար, նրանց բարեխոսությունն ինձ բոլորովին չի օգուտ բերի, ոչ էլ նրանք կփրկեն ինձ: Այդ դեպքում ես լրիվ կկորչեի։  Ես հավատացի քո Տիրոջը, այնպես որ լսիր ինձ»: Ասվեց. «Մտեք դրախտ»: Նա ասաց. «Եթե իմ ժողովուրդը իմանար. Ինչպես իմ Տերը ներեց ինձ և դարձրեց ինձ պատվավորներից մեկը»: Նրանից հետո մենք երկնքից զորքեր չուղարկեցինք նրա ժողովրդին. ոչ էլ մենք երբեք չենք ուղարկի: Դա ընդամենը մեկ ճիչ էր, և նրանք հանդարտվեցին: Վայ ծառաներին։ Երբեք ոչ մի սուրհանդակ չեկավ նրանց մոտ, բայց նրանք ծաղրեցին նրան: Մի՞թե նրանք չեն մտածել, թե քանի սերունդ ենք մենք ոչնչացրել իրենցից առաջ. և արդյոք նրանք չե՞ն վերադառնա նրանց մոտ...» Ղուրան 36:13-21

 

 

«Իմացե՛ք, որ աշխարհիկ կյանքը միայն խաղ է, ժամանակավոր գրավչություն, ձեր մեջ պարծենալու միջոց և ձեր հարստությունն ու զավակները բազմապատկելու տեղ։ Դա նման է անձրևին, որն առաջացնում է բույսեր, որոնք գրավիչ են անհավատների համար: Այս բույսերը ծաղկում են, դեղնում են, իսկ հետո դառնում են ծղոտի մանրացված կտորներ: Հետագա կյանքում կլինի դաժան տանջանք կամ ներում և ողորմություն Աստծո կողմից: Աշխարհիկ կյանքը միայն պատրանք է։ Մրցակցեք միմյանց հետ՝ ձեր Տիրոջ կողմից ներում ստանալու և դրախտ հասնելու համար, որն ընդարձակ է, ինչպես երկինքն ու երկիրը, և պատրաստված է նրանց համար, ովքեր հավատում են Աստծուն և Նրա Մարգարեին: Սա Աստծո օրհնությունն է, և Նա տալիս է ում ցանկանում է: Աստծո օրհնությունները մեծ են: Ղուրան 57:20-21

'. Եվ կան մարդիկ, ովքեր ասում են. Մենք հավատում ենք Աստծուն և վերջին օրվան. և նրանք հավատացյալ չեն: Նրանք ձգտում են խաբել Աստծուն և նրանց, ովքեր հավատում են, և նրանք խաբում են միայն իրենց և չեն հասկանում: Նրանց սրտերում հիվանդություն կա, ուստի Աստված ավելացրեց նրանց հիվանդությունը, և նրանց համար ցավալի պատիժ է, քանի որ նրանք ստում են: Եվ երբ նրանց ասվում է. «Մի՛ չարաշահեք երկրում», նրանք ասում են. «Մենք խաղաղարար ենք»: Հիմա, անշուշտ, նրանք են չարագործները, բայց չեն հասկանում։ Եվ երբ նրանց ասվում է. «Հավատացեք, ինչպես ժողովուրդը հավատում է», նրանք ասում են. Հիմա, անշուշտ, նրանք հիմարներ են, բայց չգիտեն։ Եվ երբ նրանք հանդիպում են նրանց, ովքեր հավատում են, ասում են. և երբ նրանք մենակ են մնում իրենց սատանաների հետ, ասում են. Աստված կհատուցի նրանց իրենց ծաղրանքը, և Նա թողնում է նրանց մենակ իրենց անբասիրության մեջ՝ կուրորեն թափառելով: Սրանք նրանք են, ովքեր գնում են սխալը առաջնորդության համար, ուստի նրանց սակարկությունը ոչ մի օգուտ չի բերում, ոչ էլ առաջնորդվում են: Նրանց առակը նման է նրան, ով կրակ է վառում, բայց երբ այն լուսավորում է շուրջբոլորը, Աստված խլում է նրանց լույսը և թողնում խավարի մեջ, նրանք չեն կարող տեսնել: Խուլ, համր, (և) կույր, այնպես որ նրանք չեն վերադառնում: որոտից մատները մտցնում էին ականջների մեջ՝ մահվան վախից։ Եվ Աստված ընդգրկում է անհավատներին: Կայծակը գրեթե խլում է նրանց տեսողությունը։ Երբ նրանց վրա փայլում է, նրանք քայլում են դրա մեջ, և երբ մթնում է նրանց համար, նրանք կանգնում են: Եվ եթե Աստված կամենար, նա կվերցներ նրանց լսողությունն ու տեսողությունը: Անշուշտ, Աստված տիրապետում է ամեն ինչի: Ով մարդիկ, ծառայեք ձեր Տիրոջը, ով ստեղծել է ձեզ և ձեզնից առաջ գտնվողներին, որպեսզի պաշտպանվեք չարից, Ով երկիրը դարձրեց ձեր հանգստավայրը, իսկ երկինքը՝ շինություն, և ամպերից անձրև ուղարկեց, այնուհետև նրա հետ դուրս եկավ։ պտուղներ ձեր ապրուստի համար; այնպես որ Աստծուն հակառակորդներ մի սարքեք, քանի դեռ գիտեք: Եվ եթե դուք կասկածում եք այն, ինչ մենք հայտնել ենք մեր ծառային, ապա բերեք դրա նման գլուխ և կանչեք ձեր օգնականներին, բացի Աստծուց, եթե ճշմարտացի եք: Ղուրան 2:8-23

 

 

«Նրանց պատմիր այն մարդու պատմությունը, ում մենք ներշնչել ենք Մեր առաջնորդությամբ, բայց ով հեռացել է դրանից և որին սատանան հետապնդել է մինչև ապստամբի վերածվելը: Եթե մեր կամքը լիներ, մենք պիտի բարձրացնեինք նրան Մեր նշաններով. բայց նա հակվեց դեպի երկիրը և հետևեց իր ունայն ցանկություններին: Նրա նմանությունը շանն է. եթե դու հարձակվում ես նրա վրա, նա լեզուն դուրս է հանում, կամ եթե դու հանգիստ թողնում ես, նա (միևնույնն է) լեզուն է հանում: Դա նրանց նմանությունն է, ովքեր մերժում են Մեր նշանները. Այսպիսով, պատմեք պատմությունը; հավանաբար նրանք կարող են արտացոլել»։ Ղուրան 7:175-176

 

 

«Չարն այն մարդկանց նմանությունն է, ովքեր մերժում են Մեր հաղորդագրությունները և անարդար են իրենց հոգու հանդեպ: Նրանք, ում Աստված առաջնորդել է, ունեն ճշմարիտ առաջնորդություն, բայց նրանք, ում Նա մոլորեցրել է, անշուշտ կորած են: Մենք դժոխքի համար շատ մարդկանց ու ջինների ենք վիճակագրել: Նրանք ունեն սիրտ, բայց չեն հասկանում, աչքեր, բայց չեն տեսնում: Նրանք ականջներ ունեն, բայց չեն լսում։ Կորած անասուններից էլ վատն են։ Սրանք անզգույշներն են։ Աստծուն են պատկանում Ամենագեղեցիկ անունները. այնպես որ կանչեք Նրան դրանցով և թողեք նրանց, ովքեր հայհոյում են Նրա անունները. նրանք անշուշտ կհատուցվեն իրենց արածների համար»: Ղուրան 7:177-179

 

 

 

«…«Բավական չէ՞, որ ձեր Տերը օգնում է ձեզ երեք հազար հրեշտակների ուժով, որոնք ուղարկվել են (երկնքից): Անշուշտ, եթե դուք համբերատար և բարեպաշտ եք, նույնիսկ եթե թշնամին հարձակվի սրանից անմիջապես հետո, Աստված կօգնի ձեզ հինգ հազար հրեշտակներից բաղկացած մեկ այլ ուժով, որոնք բոլորը շքեղ (և կամ հստակ նշանավորված) հագնված են:  Հրեշտակների ուղարկումը ուրախալի լուր է քո Տիրոջից, որպեսզի ավելի շատ վստահես Նրան: Ոչ մի հաղթանակ իրական չէ, եթե այն չլինի Աստծո կողմից՝ Մեծագույն և Իմաստուն»: Ղուրան 3:124-126

 

 

«Նրանք, ովքեր ժխտում են հավատքը, ոչ իրենց ունեցվածքը, ոչ էլ նրանց (բազմաթիվ) սերունդները նրանց ոչ մի օգուտ չեն տա Աստծո դեմ. Այն, ինչ նրանք ծախսում են այս կյանքում, նման է ցրտաշունչ քամու, որը կարող է հարվածել և ոչնչացնել այն մարդկանց ագարակները, ովքեր իրենց անարդարացրել են: Աստված նրանց հանդեպ անարդարություն չի արել, այլ իրենք իրենց են անարդարացրել։ Հավատացյալներ, մի բացահայտեք ձեր գաղտնիությունը անհավատներին: Նրանք սիրում են ձեզ մոլորեցնել և տեսնել, որ ձեզ լուրջ վնաս են հասցնում։ Նրանց բերանից թշնամության նշաններն արդեն լսելի են դարձել, բայց այն, ինչ նրանք թաքցնում են իրենց գլխում, ավելի վատ է։ Մենք, անշուշտ, պարզ դարձրեցինք մեր ապացույցները, եթե միայն դուք հաշվի առնեք դրանք: Կան մարդիկ, ում դու սիրում ես, բայց նրանք չեն սիրում քեզ, չնայած քո հավատքին բոլոր (երկնային) Գրքերի հանդեպ: Քեզ հանդիպելիս Նրանք հայտարարում են, որ հավատում են քեզ հանդիպելուն, բայց առանձնության մեջ՝ զայրույթից կծում են իրենց մատները: Ասա նրանց. «Կորչի՛ քո բարկությունից, Աստված լավ գիտի, թե ինչ կա բոլորի սրտերում»: Ղուրան 3:116-119

 

 

 

«Արդյո՞ք այն մարդը, ով գիտի, որ այն, ինչ հայտնված է քեզ քո Տիրոջից, ճշմարտություն է, կարո՞ղ է հավասարվել կույրին: Միայն նրանք, ովքեր հասկացողություն ունեն, ուշադրություն են դարձնում: Նրանք, ովքեր կատարում են Աստծուն տված իրենց խոստումն ու ուխտը, ովքեր պահպանում են բոլոր պատշաճ հարաբերությունները, որոնք Աստված պատվիրել է պահպանել, ովքեր վախենում են իրենց Տիրոջից և Դատաստանի օրվա դժվարություններից,  նրանք, ովքեր համբերություն են ցուցաբերում Աստծո հաճությունը ստանալու համար, ովքեր հաստատուն են աղոթքի մեջ, ովքեր ծախսում են Աստծո գործի համար մասնավոր և հանրության համար, և ովքեր հեռու են պահում չարը բարու հետ, կունենան երանելի վախճան: Նրանք կընդունվեն Եդեմի պարտեզներում, որտեղ նրանք կապրեն հավիտյան իրենց արդար հայրերի, ամուսինների և սերունդների հետ: Հրեշտակները կգան նրանց մոտ յուրաքանչյուր դարպասից՝ ասելով. «Խաղաղություն լինի ձեզ հետ այն ամենի համար, ինչ համբերել եք: Օրհնյալ է Դրախտի վարձքը»: Ղուրան 13:19-24:

 

 

«Աստված Իր հրամանով քեզ հնազանդեցրեց ցերեկն ու գիշերը, արևն ու լուսինը և բոլոր աստղերը։ Սրանում կա ճշմարտության վկայություն հասկացող մարդկանց համար: Այն ամենը, ինչ Նա ստեղծել է ձեզ համար երկրի վրա, տարբեր գույների են: Դրանում կա ճշմարտության ապացույց այն մարդկանց համար, ովքեր ուշադրություն են դարձնում: Աստված է, որ ձեր տրամադրության տակ դրեց օվկիանոսները, որպեսզի դուք կարողանաք այնտեղ գտնել թարմ ձուկ՝ ուտելիքի և զարդանախշերի համար, որոնցով դուք կարող եք զարդարվել: Դուք կգտնեք նավեր, որոնք նավարկում են ձեզ համար, որպեսզի կարողանաք ճանապարհորդել Աստծո առատաձեռնությունները փնտրելու և Նրան շնորհակալություն հայտնելու համար: Աստված ամրացրել է լեռները երկրի վրա, որ չգցես քեզ, երբ այն ցնցվի: Այնտեղ Նա նաև գետեր և ճանապարհներ է շինել, որպեսզի դուք գտնեք ձեր ճանապարհը: Աստղերը և այլ նշաններ նույնպես օգնում են մարդկանց գտնել իրենց ճանապարհը։ Արդյո՞ք Նա, ով կարող է ստեղծել, հավասար է նրան, ով ոչինչ չի կարող ստեղծել: Ուրեմն ինչու՞ չեք նկատի առնելու։ Եթե նույնիսկ ցանկանայիք հաշվել Աստծո բոլոր օրհնությունները, չէիք կարողանա: Աստված Ամենաներող և ողորմած է: Աստված գիտի այն ամենը, ինչ դուք թաքցնում կամ բացահայտում եք: Եվ նրանք, ում կանչում են, բացի Աստծուց, ոչինչ չեն ստեղծել, իսկ իրենք ստեղծվել են՝ մեռած, ոչ կենդանի. և չգիտեն, թե երբ պետք է բարձրացվեն: Ձեր Աստվածը Մեկ Աստված է: Իսկ նրանք, ովքեր չեն հավատում գալիք աշխարհին, նրանց սրտերը ուրանում են, և նրանք հպարտացել են: Անկասկած, Աստված գիտի, թե ինչ են նրանք գաղտնի պահում և ինչ են հրապարակում. Նա չի սիրում նրանց, ովքեր հպարտանում են: Եվ երբ նրանց ասվի. «Ի՞նչ է ուղարկել ձեր Տերը»: ասում են՝ հինավուրց հեքիաթներ։ Ղուրան 16:12-24

 

«Իմացե՛ք, որ աշխարհիկ կյանքը միայն խաղ է, ժամանակավոր գրավչություն, ձեր մեջ պարծենալու միջոց և ձեր հարստությունն ու զավակները բազմապատկելու տեղ։ Դա նման է անձրևին, որն առաջացնում է բույսեր, որոնք գրավիչ են անհավատների համար: Այս բույսերը ծաղկում են, դեղնում են, իսկ հետո դառնում են ծղոտի մանրացված կտորներ: Հետագա կյանքում կլինի դաժան տանջանք կամ ներում և ողորմություն Աստծո կողմից: Աշխարհիկ կյանքը միայն պատրանք է։  Վազեք դեպի ձեր Տիրոջ ներողամտությունը, և պարտեզ, որի լայնությունը երկնքի և երկրի լայնության պես պատրաստ է նրանց համար, ովքեր հավատում են Աստծուն և Նրա առաքյալներին: Դա Աստծո առատաձեռնությունն է. Նա տալիս է նրան, ում կամենա. և Աստված առատ առատություն ունի:  Ղուրան 57:20-21

 

«Աստված մի առակ է պատմում, որտեղ կա կռվարար մարդկանց խումբ, և նրանցից միայն մեկն է լավ խրատում։ Կարո՞ղ են նրանց հավասար համարել: Միայն Աստված է արժանի բոլոր գովասանքի: Իրականում նրանցից շատերը չգիտեն»։ Ղուրան 39:29

 

 

«Եվ եթե մենք ցանկանայինք, մենք անպայման կբարձրացնեինք նրան դրանով. բայց նա կառչեց երկրից և հետևեց իր ցածր ցանկությանը, ուստի նրա առակը նման է շան առակի. եթե դու հարձակվում ես նրա վրա, նա լեզուն դուրս է հանում. և եթե նրան մենակ թողնես, նա լեզուն դուրս է հանում. սա այն մարդկանց առակն է, ովքեր մերժում են Մեր հաղորդակցությունները. հետևաբար, պատմեք այն պատմությունը, որը նրանք կարող են արտացոլել: Որպես օրինակ չար են մարդիկ, ովքեր մերժում են Մեր նշանները և անարդարում են իրենց հոգիները»: Ղուրան 7:176-176

 

«Նրանց երկու մարդու առակը պատմիր. նրանցից մեկի համար մենք խաղողի որթերի երկու այգի տրամադրեցինք և նրանց շրջապատեցինք արմավենիներով. Երկուսի արանքում Մենք եգիպտացորենի արտեր դրեցինք: Այդ այգիներից յուրաքանչյուրը բերեց իր բերքը և ոչ մի բանով չփչացավ. նրանց մեջ մենք գետ հոսեցինք: Երկու այգիներն էլ իրենց առավելագույն հզորությամբ պտուղ կտան: Ինչ որ արտադրվում էր, նրան էր պատկանում։ Իր ընկերոջը նա բացականչեց. «Ես ավելի շատ հարստություն և ավելի մեծ մարդկային ուժ ունեմ, քան դու»: Նա անարդարացիորեն մտավ իր այգին և ասաց. «Ես չեմ կարծում, որ այս (սեփականությունը) երբևէ կկորչի և չեմ կարծում, որ դատաստանի օր կլինի: Նույնիսկ եթե ինձ տանեն իմ Տիրոջ առջև, ես, անշուշտ, արժանի եմ ունենալ ավելի լավը: տեղ, քան սա»: Նրա ուղեկիցը վիճաբանելիս ասաց նրան. Դու չե՞ս հավատում Նրան, ով քեզ ստեղծեց հողից, այնուհետև փոքրիկ սերմից, այնուհետև նա քեզ կատարյալ մարդ դարձրեց: Բայց ահա Նա Աստված է, իմ Տերը, և ես ոչ մեկին չեմ ընկերակցի իմ Տիրոջը: Երբ մտնում ես քո այգին, պետք է ասեիր. «Աստված այդպես է կամենում, ամբողջ զորությունը Նրանն է։ Նույնիսկ եթե դու ինձ զիջում ես քեզնից հարստությամբ և սերունդով, գուցե իմ Տերը ինձ ավելի լավ այգի տա, քան քոնը և հարվածի քեզ։ Երկնքից կայծակի կայծակով այգի, որպեսզի այն վերածի ամայի հողի, կամ պատճառ դառնա, որ քո այգու առվակները անհետանան գետնի տակ, այնպես որ երբեք չես կարողանա գտնել դրանք: (Իհարկե, հարուստի) պտուղները բոլորը ոչնչացվեցին և Նա վշտից սկսեց ձեռքերը սեղմել այն ամենի համար, ինչ նա ներդրել էր իր այգում: Նա գտավ իր այգին շրջված իր վանդակների մեջ և ասաց. օգնիր նրան, ոչ էլ ինքը կարող էր որևէ հաջողության հասնել: Նման անօգնականության պայմաններում մարդ արարածը գիտակցում է, որ Աստված է, ով իսկական Պահապանն է, և Նրա պարգևներն ու հատուցումը լավագույնն են»: Ղուրան 18:32-44

 

 

 

'..Ասեք նրանց;   «Աշխարհիկ կյանքը նման է (սեզոնային) բույսերին, որոնք ծաղկում են այն ջրի օգնությամբ, որն Աստված ուղարկում է երկնքից: Կարճ ժամանակ անց բոլորը մարում են, և քամիները ցրում են (և հող են դարձնում): Աստված զորություն ունի: Ամեն ինչից: Հարստությունն ու երեխաները այս աշխարհի կյանքի զարդն են, և հավերժական բարի գործերը քո Տիրոջ մոտ ավելի լավ են վարձատրությամբ և ավելի լավ են սպասումով: Այն օրը, երբ մենք սարերը ճանապարհորդելու ենք: շուրջը և երկիրը վերածվի հարթավայրի, մենք նաև կհավաքենք բոլոր մարդկանց: Ոչ ոք հետ չի մնա: Նրանք բոլորը կշարվեն ձեր Տիրոջ առջև, ով կասի նրանց. «Չնայած ձեր հավատքին, որ այնտեղ երբեք Դատաստանի օր չէր լինի, դուք բոլորդ բերված եք Մեր ներկայությամբ այնպես, կարծես մենք ձեզ առաջին անգամ ենք ստեղծել: Դու հավատում էիր, որ մեր խոստումը երբեք չի իրականանա»: Եվ Գիրքը կտեղակայվի, և դու կտեսնես մեղավորներին, ովքեր վախենում են դրանում եղածից և ասում. ոչինչ չի թողնում, փոքր թե մեծ, բայց այն համարակալե՞լ է»։ Եվ նրանք կգտնեն այն ամենը, ինչ նրանք արել են, և քո Տերը ոչ մեկին չի անարդարացնի»: Ղուրան 18:45-49

 

 

 

«Աստված մի առակ է պատմում մի անօգնական ծառայի մասին, ում նա պատվաբեր պաշարներ է տվել և ով ծախսել է Աստծո գործի համար մասնավոր և հանրության համար: Այս երկու մարդկանց կարելի՞ է հավասար համարել։ Միայն Աստված է արժանի բոլոր գովասանքի, բայց շատերը չգիտեն: Ղուրան 16:75

 

― Աստված մի առակ է պատմում երկու մարդու մասին։ Նրանցից մեկը բութ է ու անպետք ու բեռ ընկերոջ վրա։ Ուր էլ գնում է, վերադառնում է առանց ոչինչի։ Նրան կարելի՞ է հավասար համարել արդարություն պահպանողին ու ճիշտ ճանապարհով գնացողին»։ Ղուրան 16:76

 

 

Աստծուն են պատկանում երկնքի և երկրի բոլոր գաղտնիքները։ Աստծուց միայն մի աչք թարթել է պահանջվում, կամ նույնիսկ ավելի քիչ, որպեսզի այն դառնա Դատաստանի օր: Աստված զորություն ունի ամեն բանի վրա»։ Ղուրան 16:77

 

 

 

«Երբ Աստված երկնքից ջուր է ուղարկում, և հովիտներով հեղեղներ են անցնում, ջրհեղեղի ջրի երեսին որոշակի քանակությամբ փրփուր է բարձրանում։ Սա նման է այն փրփուրին, որը բարձրանում է, երբ ինչ-որ բան կրակի տակ ես դնում զարդեր պատրաստելու կամ այլ պատճառներով: Աստծո համար Ճշմարտությունն ու սուտը նման են այս օրինակներին: Փրփուրը վերանում է, բայց այն, ինչ ձեռնտու է մարդուն, մնում է հողում։ Այսպիսով, Աստված հորինում է Իր առակները»։ Ղուրան 13:17

 

 

 

«Դրախտի և դժոխքի մարդիկ նման չեն. Դրախտի մարդիկ հաջողակ են: Եթե մենք այս Ղուրանը ուղարկեինք սարի վրա, դուք կտեսնեիք, որ այն խոնարհված և կկտրված՝ Աստծուց վախից: Սրանք առակներ են, որոնք մենք ասում ենք մարդկանց, որպեսզի նրանք մտածեն: Ղուրան 59:21

 

 

 

  «Աստված անհավատների համար նմանություն է տվել՝ Նոյի կինը և Ղովտի կինը. որովհետև նրանք մեր երկու արդար ծառաների տակ էին, բայց դավաճանեցին նրանց, ուստի նրանց ոչ մի օգուտ չտվեցին Աստծո դեմ: այնպես որ ասվեց. «Մտեք, դուք երկուսդ, կրակը մտնողների հետ միասին»: Ղուրան 66:10

 

 

 

«Աստված նմանություն է տվել հավատացյալներին՝ փարավոնի կնոջը, երբ նա ասաց. «Տե՛ր իմ, քո ներկայությամբ դրախտում տուն շինիր ինձ համար և ազատիր ինձ փարավոնից և նրա գործերից, և դու ազատիր ինձ»: չարագործների ժողովրդից»։   Ղուրան 66:11

 

 

'

Նա նաև որպես առակ պատմել է Իմրանի դստեր՝ Մարիամի պատմությունը, ով պահպանեց իր կուսությունը և (որի արգանդում) Մենք շնչեցինք Մեր հոգին: Նա իրականություն դարձրեց իր Տիրոջ խոսքերը և Նրա Գրքերի կանխատեսումները: Նա հնազանդ կին էր»։ Ղուրան 66:12

 

 

 

«Աստված ձեր մասին ասաց ձեզ այս առակը. կարո՞ղ են ձեր ստրուկները հավասարապես կիսել ձեր հարստությունը ձեզ հետ, և դուք կարո՞ղ եք վախենալ նրանցից, ինչպես դուք ինքներդ եք վախենում: Այսպիսով, մենք պարզաբանում ենք (ճշմարտության) ապացույցները հասկացող մարդկանց համար: Ոչ, անիրավները (միայն) հետևում են իրենց ցանկություններին՝ զուրկ լինելով գիտելիքից: Բայց ո՞վ է առաջնորդելու նրանց, ում Աստված մոլորեցնում է։ Նրանց օգնականներ չեն լինի»։ Ղուրան 30:27-28

 

 

― Ո՛վ մարդիկ, նմանություն է ստացվել. ուրեմն ականջ դիր դրան։ Անշուշտ, նրանք, ում դուք կանչում եք, բացի Աստծուց, երբեք ճանճ չեն ստեղծի, թեև միավորվել են դա անելու համար. և եթե ճանճը նրանցից որևէ բան կողոպտի, նրանք երբեք չեն փրկի այն նրանից: Իրոք, որոնողը և փնտրվողը տկար են։ Ղուրան 22:73

 

 

 

«Պարտեզի առակը, որը պահապաններին խոստացված է. այնտեղ ջրի գետեր կան, որոնք չեն փոխվում, և կաթի գետեր, որոնց համը չի փոխվում, և խմիչքի գետեր՝ համեղ խմողների համար, և գետեր. մեղրը պարզեց, և նրանց համար այնտեղ բոլոր պտուղներն ու պաշտպանությունն են իրենց Տիրոջից: (Արդյո՞ք սրանք) նման են նրանց, ովքեր մնում են կրակի մեջ, և որոնց ստիպել են խմել եռացող ջուր, այնպես որ այն պատռում է նրանց աղիքները»: Ղուրան 47:15

 

 

«Եվ ծանրաբեռնված հոգին չի կարող կրել ուրիշի բեռը, և եթե մեկը, որը ծանրացած է բեռից, լաց լինի, որ (մեկը կրի) իր բեռը, դրանից ոչ մի բան չի կարող կրել, թեև նա մերձավոր ազգական է: Դու զգուշացնում ես միայն նրանց, ովքեր վախենում են իրենց Տիրոջից ծածուկ և աղոթում են. և ով մաքրվում է, նա մաքրվում է միայն իր հոգու համար. և Աստծո մոտ է վերջնական գալուստը»: Ղուրան 35:18

 

 

«Մենք վստահություն առաջարկեցինք երկինքներին, երկրին և լեռներին, բայց նրանք հրաժարվեցին տանել այն և վախեցան դրանից. և մարդը կրեց այն: Անշուշտ, նա մեղավոր է, շատ հիմար: Որպեսզի Աստված պատժի կեղծավորներին՝ տղամարդիկ և կանայք, և կռապաշտներին՝ տղամարդիկ և կանայք. և որպեսզի Աստված դարձյալ դառնա դեպի հավատացյալները՝ տղամարդիկ և կանայք: Աստված Ամենաներող է, Ամենագթառատ»: Ղուրան 33:72-73

 

 

«Նրանք, ովքեր իրենց համար պաշտպաններ են վերցրել, բացի Աստծուց, նման են սարդին, որն իր համար տուն է վերցնում. և, անշուշտ, տներից ամենաթույլը սարդի տունն է, մի՞թե նրանք գիտեին: Աստված գիտի, թե ինչ են նրանք կանչում իրենից զատ. Նա ամենակարողն է, ամենաիմաստունը»: Ղուրան 29:41-42

 

 

 

«Աստված չի վարանում որևէ բանի մասին առակներ ասել նույնիսկ մժեղի մասին։ Հավատացյալները գիտեն, որ դա ճշմարտությունն է իրենց Տիրոջից, բայց նրանք, ովքեր ժխտում են ճշմարտությունը, ասում են. «Ի՞նչ է ուզում Աստված նման առակներով»: Իրականում, նման առակներով Աստված շատերին մոլորեցնում և առաջնորդում է։ Այնուամենայնիվ, Նա միայն մոլորեցնում է չարագործներին Ղուրան 2:26

bottom of page